Krzysztof Hagemejer: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m infobox |
Uzupełnienie życiorysu po zakończeniu pracy w MOP po 2014 roku. |
||
Linia 19:
== Życiorys ==
Ekonomista i polityk społeczny specjalizujący się w zagadnienia ekonomii i finansowania zabezpieczenia społecznego. W latach 1973-1989 działacz opozycji demokratycznej.
W 1975 ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1976 uczestniczył w akcji pomocy robotnikom represjonowanym po [[Czerwiec 1976|protestach w czerwcu 1976]] w Ursusie i [[Wydarzenia radomskie|Radomiu]], był współpracownikiem KOR, a od 1977 KSS „KOR”, w szczególności jego [[Biuro Interwencyjne KSS „KOR”|Biura Interwencyjnego]]. We wrześniu 1977 podpisał Deklarację Ruchu Demokratycznego - dokument programowy opozycji "korowskiej". Był członkiem redakcji pisma "[[Głos (czasopismo)|Głos]]" (od 1977 do sierpnia 1981), współpracował z "[[Robotnik (dwutygodnik KOR)|Robotnikiem]]" i "[[Biuletyn Informacyjny KSS „KOR”|Biuletyn Informacyjnym KSS „KOR”]]". W styczniu 1981 został współpracownikiem Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy Krajowej Komisji Porozumiewawczej [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ „Solidarność”]]. W latach 80. był współpracownikiem [[Tygodnik Mazowsze|Tygodnika Mazowsze]]. W 1988 doktoryzował się i podjął pracę na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od stycznia 1989 był członkiem komisji warunków bytowych, pracy i polityki społecznej przy [[Komitet Obywatelski „Solidarność”|Komitecie Obywatelskim]]. Uczestniczył w obradach [[Okrągły Stół (historia Polski)|Okrągłego Stołu]] w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej. W latach 1989-1991 ponownie współpracował z Ośrodkiem Prac Społeczno-Zawodowych przy Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” , a od 1991 do 1993 był doradcą w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej. W latach 1991-1992 był członkiem [[Solidarność Pracy|Solidarności Pracy]]. Od 1993 pracuje w [[Międzynarodowa Organizacja Pracy|Międzynarodowym Biurze Pracy]], gdzie zajmuje się tematyką ubezpieczeń społecznych.▼
▲W 1975 ukończył studia ekonomiczne na Uniwersytecie Warszawskim. Od 1976 uczestniczył w akcji pomocy robotnikom represjonowanym po [[Czerwiec 1976|protestach w czerwcu 1976]] w Ursusie i [[Wydarzenia radomskie|Radomiu]], był współpracownikiem KOR, a od 1977 KSS „KOR”, w szczególności jego [[Biuro Interwencyjne KSS „KOR”|Biura Interwencyjnego]]. We wrześniu 1977 podpisał Deklarację Ruchu Demokratycznego - dokument programowy opozycji "korowskiej". Był członkiem redakcji pisma "[[Głos (czasopismo)|Głos]]" (od 1977 do sierpnia 1981), współpracował z "[[Robotnik (dwutygodnik KOR)|Robotnikiem]]" i "[[Biuletyn Informacyjny KSS „KOR”|Biuletyn Informacyjnym KSS „KOR”]]". W styczniu 1981 został współpracownikiem Ośrodka Prac Społeczno-Zawodowych przy Krajowej Komisji Porozumiewawczej [[Niezależny Samorządny Związek Zawodowy „Solidarność”|NSZZ „Solidarność”]]. W latach 80. był współpracownikiem [[Tygodnik Mazowsze|Tygodnika Mazowsze]]. W 1988 doktoryzował się i podjął pracę na Wydziale Nauk Ekonomicznych Uniwersytetu Warszawskiego. Od stycznia 1989 był członkiem komisji warunków bytowych, pracy i polityki społecznej przy [[Komitet Obywatelski „Solidarność”|Komitecie Obywatelskim]]. Uczestniczył w obradach [[Okrągły Stół (historia Polski)|Okrągłego Stołu]] w zespole ds. gospodarki i polityki społecznej. W latach 1989-1991 ponownie współpracował z Ośrodkiem Prac Społeczno-Zawodowych przy Komisji Krajowej NSZZ „Solidarność” , a od 1991 do 1993 był doradcą w Ministerstwie Pracy i Polityki Socjalnej. W latach 1991-1992 był członkiem [[Solidarność Pracy|Solidarności Pracy]].
Za działalność opozycyjną w PRL został w 2007 odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (M.P. z 6.04.2007 poz. 257).
|