Karol V Habsburg: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Rodzina: poprawa linków
→‎Kres życia i dziedzictwo: źródła/ przypisy, drobne merytoryczne: Karol nie zmarł na udar słoneczny tylko na malarię. Nie ma wiarygodnych źródeł, mówiących o przedśmiertnym pogrzebie.
Linia 167:
 
== Kres życia i dziedzictwo ==
Rządzenie tak rozległym, zdecentralizowanym imperium, w którym według przypisywanego władcy powiedzenia ''[[Imperium, nad którym nigdy nie zachodzi słońce|słońce nigdy nie zachodzi]]'', było niezwykle wyczerpujące. W 1556 Karol abdykował i usunął się do klasztoru w [[Yuste]] w [[Estremadura (Hiszpania)|Estremadurze]], gdzie prawdopodobnie przeszedł kryzys nerwowy. Interesował się jednak wciąż sprawami politycznymi. Pod koniec życia cierpiał z powodu [[Dna moczanowa|podagry]] (niektórzy historycy uważają, że decyzję Karola o abdykacji przyspieszył atak tej choroby w 1552 r.). Bardzo żałował, że nie będzie mógł uczestniczyć we własnym pogrzebie. Przeprowadził więc coś w rodzaju próby generalnej, podczas której leżał na katafalku zawinięty w całun, otoczony mnichami trzymającymi czarne świece. Przeleżał tak całą mszę żałobną i modlił się razem z innymi za spokój swojej duszy.
 
PoZmarł ceremonii21 Karolwrześnia zjadł1558 obiadroku. naJak świeżymwykazały powietrzupóźniejsze badania powodem śmierci była malaria.<ref>{{Cytuj Słońce|autor świeciło= mocnoJ. ide cesarzZulueta dostał|tytuł [[Udar= The cause of death of Emperor Charles V cieplny|udaruczasopismo słonecznego]].= SpowodowałoParassitologia to|data jego= śmierć,2007-6 która|data nastąpiładostępu 21= września2019-11-17 1558|issn r= 0048-2951 |wolumin = 49 |numer = 1-2 |s = 107–109 |pmid = 18412053 |url = https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18412053}}</ref> U swojego boku miał ''Wojnę peloponeską'' [[Tukidydes]]a. W chwili śmierci dano mu do ręki krucyfiks, który podczas śmierci trzymała królowa Izabela, a później Filip II. Karol ujął go w dłonie ze słowami ''Już czas''. Kilka minut później upuścił go krzycząc: ''Jest Jezus!'' (hiszp. ''Hay Jesus''). Była 14:00.
 
Pochowano go pod ołtarzem kościoła klasztornego, ''połowę ciała wewnątrz, drugą zaś na zewnątrz ołtarza, w taki sposób, żeby ksiądz odprawiający mszę stał na piersi i głowie zmarłego''. 26 lat później jego szczątki przeniesiono do Królewskiego Panteonu w krypcie kościoła św. Wawrzyńca w [[Escorial|Eskurialu]].