Bitwa pod Prochorowką: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne merytoryczne |
→Historia: lit. |
||
Linia 28:
W kwietniu 1943 roku niemieckie dowództwo rozpoczęło przygotowania do operacji „Cytadela”, mającej na celu otoczenie i zniszczenie wojsk radzieckich w wybrzuszeniu kurskim<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia II wojny światowej nr 49 – Wielkie bitwy: Kursk 1943| wydawca = Oxford Educational sp. z o.o.| rok = 2008| strony = 8| isbn = 978-83-252-0215-6}}</ref>. Radzieckie naczelne dowództwo, [[Stawka Najwyższego Naczelnego Dowództwa|Stawka]], znało niemieckie plany i rozpoczęło budowanie głęboko urzutowanej obrony na odcinkach planowanej niemieckiej ofensywy. Daleko na swoich tyłach Rosjanie zgromadzili olbrzymie siły rezerwowe w postaci [[Front Stepowy|Frontu Stepowego]], w skład którego wchodziła m.in. [[5 Gwardyjska Armia Pancerna|5. Gwardyjska Armia Pancerna]]. Zamierzano ich użyć do przeprowadzenia kontrofensywy po zatrzymaniu niemieckiego uderzenia<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia II wojny światowej nr 37: Bitwa na łuku kurskim. Zajęcie północnego Kaukazu| wydawca = Oxford Educational sp. z o.o.| rok = 2008| strony = 657–658| isbn = 978-83-252-0060-2}}</ref>. 5 lipca 1943 roku rozpoczęła się operacja „Cytadela”. Na południowym odcinku łuku kurskiego do ofensywy przystąpiła niemiecka [[4 Armia Pancerna (III Rzesza)|4. Armia Pancerna]] i nacierająca na jej prawej flance [[Grupa Operacyjna Kempf|Grupa Operacyjna „Kempf”]]<ref>''Encyklopedia II wojny światowej nr 49...'', s. 11.</ref>. Obronę przeciwko nim organizował radziecki [[Front Woroneski]]<ref>''Encyklopedia II wojny światowej nr 37...'', s. 658.</ref>.
W tydzień po rozpoczęciu niemieckiej ofensywy Rosjanie kontratakowali. Na południu wybrzuszenia kurskiego niedaleko Prochorowki 12 lipca 5. Gwardyjska Armia Pancerna zaatakowała [[II Korpus Pancerny SS]] 4. Armii Pancernej, co doprowadziło do bitwy pancernej. Natarcie 5. Gwardyjskiej Armii Pancernej zostało zatrzymane i nie udało jej się całkowicie zniszczyć sił II Korpusu Pancernego SS. Osiągnęła ona jednak strategiczny sukces w postaci powstrzymania Niemców od zajęcia Prochorowki i przełamania trzeciej linii obronnej Armii Czerwonej, a tym samym wejścia na głęboką strefę operacyjną wojsk radzieckich<ref>''Encyklopedia II wojny światowej nr 37...'', s. 663–664.</ref><ref>''Encyklopedia II wojny światowej nr 49...'', s. 16–18.</ref>. Niemiecka ofensywa została następnie wstrzymana, a siły niemieckie wycofane na pozycje wyjściowe, które zajmowały przed 5 lipca<ref>{{cytuj książkę | autor = [[Tadeusz Konecki]]| tytuł = Operacja „Cytadela”: największa bitwa w dziejach| wydawca = „Książka i Wiedza”| miejsce = Warszawa| rok = 2005| strony = 338| isbn = 83-05-13410-5}}</ref>. Według większości źródeł w walkach pod Prochorowką wzięło udział ok. 1.500 czołgów, co zapewniło temu
3 sierpnia Armia Czerwona przeszła do generalnej [[Operacja biełgorodzko-charkowska|kontrofensywy]] na południowym skrzydle łuku kurskiego<ref>{{cytuj książkę | tytuł = Encyklopedia II wojny światowej nr 38: Przerwanie blokady Leningradu. Walki na Ukrainie| wydawca = Oxford Educational sp. z o.o.| rok = 2008| strony = 669| isbn = 978-83-252-0061-9}}</ref> i przejęła inicjatywę strategiczną na froncie wschodnim, którą utrzymała aż do końca II wojny światowej<ref>{{Cytuj książkę | autor = M. K. Barbier| tytuł = Kursk: największa bitwa pancerna w dziejach świata| wydawca = Bellona| miejsce = Warszawa| rok = 2010| strony = 244| isbn = 978-83-11-11927-7}}</ref>.
| |||