'''Słuch''' – [[zmysł]] umożliwiający odbieranie ([[percepcja|percepcję]]) [[Fale akustyczne|fal dźwiękowych]]. [[Narząd]]y słuchu nazywa się [[ucho|uszami]]. Słuch jest wykorzystywany przez [[organizm]]y żywe do [[Komunikacja interpersonalna|komunikacji]] oraz rozpoznawania otoczenia.
Fale dźwiękowe: Przez powietrze docierają do [[małżowina uszna|małżowiny usznej]], następnie [[przewód słuchowy zewnętrzny|przewodem słuchowym zewnętrznym]] do [[błona bębenkowa|błony bębenkowej]]. Pod wpływem drgań powietrza błona bębenkowa porusza przylegający do niej [[młoteczek]]. Drgania z młoteczka są przekazywane na [[kowadełko]] i [[strzemiączko]], za pośrednictwem [[Okienko owalne|okienka owalnego]] trafiają do [[ucho wewnętrzne|ucha wewnętrznego]], gdzie drgania są zamieniane na [[Potencjał czynnościowy|impulsy nerwowe]], które [[nerw przedsionkowo-ślimakowy|nerwem słuchowym]] (zob. [[droga słuchowa]]) docierają do [[ośrodek słuchu|ośrodków słuchowych]] w [[Kora mózgu|korze mózgowej]].
== Przewodzenie dźwięków drogą powietrzną ==
Dźwięk skierow
Dźwięk skierowany przez małżowinę uszną do przewodu słuchowego zewnętrznego wprawia w drgania błonę bębenkową i tzw. aparat akomodacji tj. [[kosteczki słuchowe]] i mięśnie ucha środkowego. Dzięki ruchom podstawy ostatniej z trzech kosteczek - strzemiączka - w okienku owalnym błędnika, drgania akustyczne przenoszą się na płyny, jakimi wypełniony jest [[Ślimak (anatomia)|ślimak]]. Ponieważ płyny są nieściśliwe, na to aby podstawa strzemiączka mogła wykonać ruch w głąb ucha wewnętrznego, musi dojść do kompensacyjnego wychylenia - w stronę jamy bębenkowej - błony drugiego okienka ucha wewnętrznego zwanego okrągłym. Ta tzw. gra okienek jest niezbędnym warunkiem prawidłowego przenoszenia dźwięków drogą powietrzną, bębenkowo-kosteczkową<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Elektrodiagnostyka medyczna |inni=pod redakcją doc. dr med Mariusza Stopczyka|wydawca=[[Wydawnictwo Lekarskie PZWL|PZWL]]|miejsce=[[Warszawa]]|rok=[[1984]]|isbn = 83-200-0840-9}}</ref>.
