Getto piotrkowskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Witia (dyskusja | edycje)
m →‎Obszar: Link wewnętrzny
Witia (dyskusja | edycje)
m →‎Obszar: Link wewnętrzny
Linia 10:
=== Obszar ===
[[Plik:Plaque to ghetto in Piotrków Trybunalski, Rynek Trybunalski.jpg|thumb|Tablica upamiętniająca getto w Piotrkowie Trybunalskim]]
Obszar getta obejmował początkowo Rynek Staromiejski oraz ulice: Grodzką, Garncarską i Starowarszawską (rejon kościoła farnego), a dokładnie ulice: Jerozolimska 1-150, Spacerowa 7-8, Rzemieślnicza 1-33, Litewska 1-26, Plac Litewski 1-14, Oddzielna 2-32, Wiejska 1-16, Józefa Piłsudskiego 1-30 (obecnie Wojska Polskiego), Zamkowa 1-24, Garncarska 1-28, Pereca 2-17, Leonarda 1-20, Starowarszawska 1-35, Zamurowa 1-16, Farna 1-8, [[Plac Stefana Czarnieckiego w Piotrkowie Trybunalskim|Plac Czarnieckiego]] 2-8, Łazienna Mokra 1-6, [[Ulica Stanisława Konarskiego w Piotrkowie Trybunalskim|Konarskiego]] 1-4, Plac Trybunalski 1-12, [[Ulica Rwańska w Piotrkowie Trybunalskim|Rwańska]] 1-5, Rycerska 5-12, Sieradzka 1-10, Szewska 1-10, Plac Niepodległości 2-7, Nadrowy 2-6 (obecnie al. Kopernika) i Wspólna 1-9. Z dniem 23 października 1939 r., rozporządzeniem starosty Artura Bussego, do getta włączono ulice: Limanowskiego 1-20, Obrytkę (dzisiejszy obszar wokół ul. Stefana Batorego) i J. Piłsudskiego 34-65. W końcu października włączono jeszcze do getta ul. M. Skłodowskiej-Curie 1-20<ref>''Anordnungsblatt für Stadt und Landkrreis Petrikau'', 2 XI 1939, nr 4, s. 6–7, Tamże, 7 XI 1939, nr 5.</ref>.
 
Cechą charakterystyczną piotrkowskiego getta było to, że miało ono charakter otwarty, nie zostało odizolowane od reszty miasta ogrodzeniem, jak na przykład inne getta (np. [[Litzmannstadt Ghetto|łódzkie]], utworzone 8 lutego 1940 a definitywnie zamknięte 30 kwietnia, czy [[Getto warszawskie|warszawskie]]). Granice piotrkowskiego getta wyznaczały jedynie niebieskie tablice o wymiarach 40&nbsp;×&nbsp;60&nbsp;cm z czarną „trupią czaszką” i białym napisem „Ghetto”, ustawione w listopadzie 1939 na liniach granicznych. Kosztami utworzenia getta została obciążona gmina piotrkowska.