Reliktowiec duży: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje)
m Poprawiam Szablon:Przypisy i dodaję nagłówek
poprawa przek., drobne redakcyjne, kat.
Linia 16:
|rodzaj = ''[[Moho (rodzaj ptaków)|Moho]]''
|gatunek = '''reliktowiec duży'''
|synonimy = ''Acrulocercus bishopi'' <small>Rothschild, 1893</small>
|status IUCN = EX
|IUCN id = 22704335
Linia 21 ⟶ 22:
|commons = Category:Moho bishopi
}}
'''Reliktowiec duży''' (†''Moho bishopi'') – gatunek średniej wielkości ptaka z rodzinrodziny [[reliktowce|reliktowców]] (Mohoidae). Występował [[endemit|endemicznie]] na [[Hawaje|hawajskich]] wyspach: [[Maui]] i [[Molokaʻi]]. Ostatni raz odnotowany w 1981, uznany za wymarły.
 
== Taksonomia ==
Linia 29 ⟶ 30:
Długość ciała około 28–30 cm. Samce były większe od samic. Wymiary przeliczone z cali, z dokładnością do 0,1 cm: długość skrzydła 11,4–12 cm u samca, 10,2–10,5 cm u samicy; długość ogona: 16–16,8 cm u samca, 12,7–13,7 u samicy; długość [[skok (anatomia)|skoku]]: 2,5–3,8 cm u samca, ok. 3,4 cm u samicy; długość dzioba: 3,5–3,7 cm u samca, ok. 3 cm u samicy. Rothschild nie podał liczby zmierzonych okazów{{r|bboc}}. W ''Birds of the Hawaiian Islands'' [[Henry Wetherbee Henshaw]] podał znacząco inną długość ciała: 22 cm (''około 8,62 cala''){{r|hawaii}}.
 
W upierzeniu nie występował [[dymorfizm płciowy]]. Głowę porastały pióra czarne z jaśniejszymi stosinami, wykazujące nieznaczny, metaliczny połysk. Szyja, grzbiet, pierś i brzuch były czarne, ale w innym odcieniu (jakby okopcone); wzdłuż stosiny występowały białe paski. Kuper i [[pokrywy (ornitologia)|pokrywy]] nadogonowe czarne, podobnie jak skrzydła. Pokrywy uszne zdobił pęk wydłużonych piór o złocistożółtej barwie (u nasady czarnej). Spod skrzydeł wyrastał podobny, koloru jaskrawożółtawego; krótszy, niż u [[reliktowiec górski|reliktowca górskiego]] (''Moho nobilis''). [[Sterówki]] czarne z bardzo wąskimi białymi końcówkami. Pokrywy podogonowe jaskrawożółte. [[Tęczówka]] brązowa. Dziób i nogi czarne; podeszwy stóp różowożółte. Środkowa para sterówek była znacznie wydłużona (około 6,3 cm dłuższa od pozostałych) i ostro zakończona{{r|rothschild}}.
 
== Zasięg występowania ==
Reliktowce duże zamieszkiwały dwie [[Hawaje|Hawajskiehawajskie]] wyspy: [[Maui]] i [[Molokaʻi]]{{r|ioc}}.
 
== Ekologia i zachowanie ==
Środowiskiem życia reliktowców dużych były wilgotne lasy{{r|birdlife}}. Według [[Robert Cyril Layton Perkins|Perkinsa]] na Molokaʻi reliktowce te zamieszkiwały lasy z gęstym podszytem{{r|rothschild}}. Jedno stwierdzenie z Maui dotyczyło ptaka obserwowanego w 1901 w okolicach [[Olinda (Hawaje)|Olinda]], na wysokości ok. 1300 m n.p.m. (4500 stóp){{r|hawaii}}. Informacji o pożywieniu reliktowców dużych dostarczył Perkins. Obserwował on te ptaki żerujące na [[nektar (botanika)|nektarze]] ''[[Metrosideros polymorpha]]''. W jednym z żołądków znalazł szczątki [[chrząszcze|chrząszczy]], fragmenty muszli i resztki nieokreślonych [[bezkręgowce|bezkręgowców]]{{r|rothschild}}. Żerowały również na kwiatach [[lobelia|lobelii]] i [[bananowiecBanan zwyczajny|bananowców]]; miały również zjadać ich owoce{{r|gb}}. Były to ptaki ogółem płochliwe, ale jeśli obserwująca je osoba zachowywała się cicho, stawały się ciekawskie. Nietrudno było je zwabić, naśladując ich płaczliwe zawołanie. Miało przypominać te reliktowców górskich, ale być cichsze i nie brzmieć jak stłumione. Perkins odnotował, że reliktowce duże odzywały się różnorodnymi innymi głosami: przypominającym stłumiony chichot, wysoki i czysty fletowy dźwięk i miauknięcie kota{{r|rothschild}}. Zawołanie tych reliktowców można było usłyszeć z odległości około 900 m. W transkrypcji angielskiej jego zapis brzmi ''owow-owow-ow'', przy czym ostatni dźwięk był najgłośniejszy i brzmiał niemal jak krzyk{{r|gb}}.
 
== Status ==
Linia 44 ⟶ 45:
{{Przypisy|
<ref name=bboc>{{cytuj pismo | url = http://www.biodiversitylibrary.org/item/101092#page/67/mode/1up | wolumin = 1 | wydanie = 8 | czasopismo = Bulletin of the British Ornithologists' Club | tytuł = <em>Acrulocercus bishopi</em>, sp. n. | autor = Walter Rotschild | rok = 1893}}</ref>
<ref name=ioc>{{cytuj stronę | url = http://www.worldbirdnames.org/bow/waxwings/ | tytuł = Waxwings and their allies, tits & penduline tits | autor = Frank Gill & David Donsker (red.) | opublikowany = IOC World Bird List (v6.4) | data = 22 października 2016 | data dostępu = 21 grudnia 2016}}</ref>
<ref name=rothschild>{{cytuj książkę | url = http://www.biodiversitylibrary.org/page/44039525#page/303/mode/1up | strony = 225–226 | tytuł = The avifauna of Laysan and the neighbouring islands | autor = Walter Rothschild | rok = 1893–1900}}</ref>
<ref name=birdlife>{{cytuj stronę | url = http://datazone.birdlife.org/species/factsheet/bishops-oo-moho-bishopi/text | tytuł = Bishop's Oo ''Moho bishopi'' | opublikowany = BirdLife International | data dostępu = 21 grudnia 2016}}</ref>
Linia 57 ⟶ 58:
 
[[Kategoria:Reliktowce]]
[[Kategoria:PtakiWymarłe Amerykiptaki PółnocnejOceanii]]
[[Kategoria:Wymarłe ptaki holocenu]]
[[Kategoria:Wymarłe wróblowe]]