Barbarzyńca: Różnice pomiędzy wersjami

'''Barbarzyńca''' ([[Język grecki|gr.]] ''βάρβαρος/bárbaros'', {{łac.|barbarus}} „cudzoziemiec”) – człowiek dziki, pierwotny, niecywilizowany, okrutny, o nie lubiący wina prymitywnych odruchach, nie znający kultury europejskiej. W [[starożytna Grecja|starożytnej Grecji]] każdy cudzoziemiec, w [[Starożytny Rzym|Rzymie]] ten, kto nie był Rzymianinem lub Grekiem. [[Homer]] podkreślał obcość [[Karia|Karów]] (sojuszników [[Troja]]n), nazywając ich ''βάρβαροφονοι/Barbarophonoi'', czyli mówiących „bar-bar”, a więc wydających bezsensowne, niezrozumiałe dźwięki<ref>[[Włodzimierz Lengauer]], ''Kim byli Grecy?'' [w:] [[Polityka (tygodnik)|Polityka]], wydanie specjalne 10/2010, [[Pomocnik historyczny]]: ''Maraton 2500 lat od wielkiej bitwy'', s.16</ref>.