Jan Bracławski-Herman: Różnice pomiędzy wersjami

|wikicytaty =

}}

 

== Życiorys ==

Jan Jerzy Bracławski-Herman urodził się 24 czerwca 1895 roku. W listopadzie 1918 roku został przyjęty do Wojska Polskiego. W latach 1919–1920 walczył na [[Wojna polsko-bolszewicka|wojnie z bolszewikami]]. 1 czerwca 1921 roku pełnił służbę w dowództwie [[1 Brygada Jazdy|1 Brygady Jazdy]], a jego oddziałem macierzystym był [[3 Pułk Szwoleżerów Mazowieckich|3 pułk Szwoleżerów Mazowieckich]]{{odn|Spis oficerów|1921|s=242, 566}}. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu [[rotmistrz]]a ze [[Starszeństwo oficerów|starszeństwem]] z dniem 1 czerwca 1919 roku i 322. lokatą w korpusie oficerów jazdy (od 1924 roku – kawalerii). Jego oddziałem macierzystym był nadal 3 pułk Szwoleżerów Mazowieckich{{odn|Lista starszeństwa|1922|s=164, tu jako '''Bracławski Herman Jan'''}}. W listopadzie 1922 roku został przydzielony do [[Wyższa Szkoła Wojenna|Wyższej Szkoły Wojennej]] w Warszawie, w charakterze słuchacza III Kursu Normalnego. Z dniem 1 października 1924 roku, po ukończeniu kursu i otrzymaniu dyplomu naukowego oficera Sztabu Generalnego, został przydzielony do Oddziału I [[Sztab Generalny Wojska Polskiego|Sztabu Generalnego]] w Warszawie{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 103 z 2 października 1924 roku, s. 568, tu jako '''Herman Bracławski'''}}. Będąc słuchaczem kursu w WSWoj., a następnie pełniąc służbę sztabową pozostawał oficerem nadetatowym 3 pułku szwoleżerów{{odn|Rocznik Oficerski|1923|s=599, 681, 1502}}{{odn|Rocznik Oficerski|1924|s=8, 541, 603}}. W latach 1925–1928 pełnił służbę w [[Oddział II Sztabu Generalnego Wojska Polskiego|Oddziale II Sztabu Generalnego]]{{odn|Lista oficerów SG|1925|s=16}}{{odn|Rocznik Oficerski|1928|s=331, 345}}. 2 kwietnia 1929 roku został awansowany na [[major]]a ze starszeństwem z dniem 1 stycznia 1929 roku i 10. lokatą w korpusie oficerów kawalerii{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 8 z 3 kwietnia 1929 roku, s. 106}}. Od 1 grudnia 1929 roku do 31 stycznia 1930 roku pozostawał w dyspozycji szefa Sztabu Głównego{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 5 z 20 lutego 1930 roku, s. 72}}. Następnie objął obowiązki na stanowisku pomocnika [[Attaché wojskowy|attaché wojskowego]] w Moskwie{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 20 z 23 grudnia 1929 roku, s. 385}}{{odn|Lista oficerów dyplomowanych|1931|s=19}}. 23 marca 1932 roku, po powrocie do kraju, został przydzielony do [[Dowództwo Okręgu Korpusu Nr II|Dowództwa Okręgu Korpusu Nr II]] w Lublinie{{odn|Dz. Pers. MSWojsk.|loc=Nr 6 z 23 marca 1932 roku, s. 235}}{{odn|Rocznik Oficerski|1932|s=145, 456}}. Następnie został przeniesiony do [[3 Pułk Ułanów Śląskich|3 pułku Ułanów Śląskich]] w Tarnowskich Górach na stanowisko I zastępcy dowódcy pułku. Na podpułkownika został awansowany ze starszeństwem z dniem 19 marca 1939 roku w korpusie oficerów kawalerii. Latem 1939 roku został wyznaczony na stanowisko szefa Oddziału IV Sztabu [[Armia „Łódź”|Armii „Łódź”]]. Na tym stanowisku walczył w [[Kampania wrześniowa|kampanii wrześniowej]] 1939 roku. Uczestniczył w [[Obrona Warszawy (1939)|obronie Warszawy]], jako szef Oddziału IV Sztabu [[Armia „Warszawa”|Armii „Warszawa”]]{{odn|Głowacki|1985|s=285}}. Po kapitulacji stolicy dostał się do niewoli niemieckiej. Przebywał między innymi w [[Oflag VII A Murnau|Oflagu VII A Murnau]]{{odn|Łaszczewski|2012|s=}}.

 

 

== Ordery i odznaczenia ==