Polskie Termopile: Różnice pomiędzy wersjami

* '''[[Bitwa pod Zadwórzem]]''' (17 sierpnia 1920 r.) – bitwa stoczona w trakcie [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]] we wsi [[Zadwórze (Ukraina)|Zadwórze]], gdzie batalion polskich wojsk, złożony z ochotników spośród [[Orlęta Lwowskie|lwowskiej młodzieży]], zagrodził drogę na [[Lwów]] oddziałom 1 Armii Konnej Siemiona Budionnego. Z 330 polskich żołnierzy poległo 318, kilkunastu rannych dostało się do niewoli. Dowódca batalionu kpt. [[Bolesław Zajączkowski]], popełnił z kilkoma żołnierzami samobójstwo. Zwłoki pięciu oficerów, które udało się zidentyfikować, pochowano na [[Cmentarz Obrońców Lwowa|cmentarzu Orląt]] we Lwowie; pozostali spoczęli na miejscu swej bohaterskiej śmierci, gdzie został usypany [[kurhan]] i umieszczona tablica pamiątkowa z napisem: ''Orlętom, poległym w dniu 17 sierpnia 1920 r. w walkach o całość ziem kresowych''.

* '''[[Bitwa pod Dytiatynem]]''' (16 września 1920 r.) – bitwa stoczona w trakcie [[wojna polsko-bolszewicka|wojny polsko-bolszewickiej]], gdzie poddziały [[13 Pułk Piechoty (II RP)|13 pułku piechoty]] i dwie baterie [[8 Brygada Artylerii (II RP)|8 Brygady Artylerii]] liczące łącznie ok. 600 żołnierzy powstrzymywały przez cały dzień natarcie bolszewickiej piechoty i konnicy w sile ok. 2 tys. ludzi na wzgórzu 385 pod wsią [[Dytiatyn]]. Pod koniec starcia na miejscu pozostał już tyko jeden pluton piechoty z 13 pułku i resztki artylerii pod dowództwem kpt. Adama Zająca, które broniły się do ostatniego człowieka. Bohaterska postawa obrońców pozwoliła dać czas na przegrupowanie oddziałom polsko-ukraińskim w okolicach [[Halicz (miasto)|Halicza]], które bez osłony 13 PP pod Dytiatynem zostałyby najpewniej zaatakowane od flanki i unicestwione.

 

== Bibliografia ==