Ankara: Różnice pomiędzy wersjami

Znaczenie Ankary wynikało z korzystnego połączeniapołożenia na skrzyżowaniu szlaków handlowych z północnej Anatolii na południe oraz ze wschodu na zachód. W III wieku n.e. miasto uległo napaści [[Goci|Gotów]] z zachodu, a następnie [[Arabowie|Arabów]]. Przez dziesięciolecie było siedzibą władczyni [[Septymia Zenobia|Zenobii]] z [[Palmyra (Syria)|Palmyry]], która wykorzystała osłabienie cesarstwa rzymskiego dla utworzenia własnego państwa. Ponownie włączył miasto do imperium w 272 roku cesarz [[Lucjusz Domicjusz Aurelian|Aurelian]]. Rozbudowano wówczas system dróg w kierunku dzisiejszego [[Eskişehir]]. Ankara stanowiła duże centrum handlowe, ale również była głównym ośrodkiem administracji.

W tym okresie, podobnie jak w innych miastach środkowej Anatolii, również w Ankarze zaczęło pojawiać się chrześcijaństwo. Za czasów [[Dioklecjan]]a nastąpiło nasilenie prześladowań chrześcijan, podczas których ofiarą padł m.in. biskup miasta – Klemens, lekarz Plato i jego brat Antiochus. W IV wieku Ankara była już miastem chrześcijańskim, w którym jednak dominował [[arianizm]]. W latach 362–363 cesarz [[Julian Apostata]] odwiedził je w swojej kampanii [[Sasanidzi|perskiej]]; z tego czasu pochodzi zabytek zwany Kolumną [[Julian Apostata|Juliana]]. Ancyra była miejscem kilku ważnych synodów (w 314, 358 i 375); w 375 r. spotkali się tam biskupi ariańscy, wśród nich św. [[Grzegorz z Nyssy]]. Miasto znane było wówczas również pod nazwą Angora. Pod koniec IV wieku stało się letnią rezydencją cesarzy bizantyńskich przybywających z [[Konstantynopol]]a.

Od czasu awansowania do roli stolicy Ankara przeżyła gwałtowny rozwój. Z niewielkiej miejscowości z 35 tys. mieszkańców w 1924 roku, zamieniła się w wielką metropolię. W 1927 w stolicy żyło już 44 553 osób, a w 2007 roku miała ona ponad 4 miliony mieszkańców.

** [[termy|łaźnie rzymskie]] (212–217, ''Roma Hamamları'') – z których pozostały jedynie fundamenty, ukazujące jednak typowe rozplanowanie podobnych obiektów: [[frigidarium]], [[tepidarium]], [[Caldarium|calidarium]]. Zbudowano je za cesarza [[Karakalla|Karakalli]] w III w. n.e.

Ankara słynie ze swoich parków, założonych głównie we wczesnych latach Republiki. Do najważniejszych należynależą:

* Park Botaniczny przy ulicy Cinnah, zapoczątkowano go w latach siedemdziesiątych, chcąc zebrać w jednym miejscu florę z całego świata.

* Park Seymenler – położony w dolinie,; w jego wyższej części, w pobliżu Pałacu Prezydenckiego znajduje się [[amfiteatr]], niższa, poprzecinana licznymi [[aleja|alejkami]] jest miejscem spotkań matek z dziećmi i właścicieli psów.

* Park Kuğulu – nazwany od licznych łabędzi tu mieszkających (kuğu = [[Cygnini|łabędź]])., Otrzymanychotrzymanych w darze od chińskiego rządu.

* ''Harikalar Diyarı'' – uznawany za największy park w Europie<!-- w Europie???? --> w granicach miasta. Położony jest na powierzchni 1&nbsp;200&nbsp;000 metrów kwadratowych, w tym 771&nbsp;000 to tereny zielone. Znajduje się w nim półkryty amfiteatr, dwanaście kin, sala konferencyjna, miejsce zabaw dla dzieci, kompleksy sportowe, kawiarnie, miejsca piknikowe, korty tenisowe, baseny, ścieżki rowerowe. Dla dzieci stworzono „Baśniową Wyspę” na powierzchni 25&nbsp;000 metrów kwadratowych.

Dzielnicą z tradycyjnymi, sklepami jest [[Ulus]]. Turyści chętnie odwiedzają ''Çıkrıkçılar Yokuşu'' (Ulicę tkaczy), na której znajduje się wiele antykwariatów oraz sklepów z tradycyjnymi wyrobami tureckimi. Na bazarze zwanym ''Bakırcılar Çarşısı'' można znaleźć między innymi wyroby miedziane, dywany, biżuterię, antyki, ubrania, wyroby hafciarskie i wiele innych interesujących rzeczy.