Adolf Pawiński: Różnice pomiędzy wersjami

== Życiorys ==

Adolf Pawiński urodził się jako drugi z czworga dzieci Jana Pawińskiego. Jego ojciec pochodził ze [[Słupca|Słupcy]] i był właścicielem niewielkiej farbiarni w Zgierzu. Matka Amalia Franciszka Kunegunda (z domu Kronow) była córką posesora dzierżawnego dóbr głowieńskich{{odn|Zakrzewski|1897}}<ref> Szerzej na ten temat w: R. Peterman, ''Przyczynek genealogiczny Adolfa Pawińskiego'', Prace i Materiały Muzeum Miasta Zgierza, tom III-IV, 1998-2002, s. 345-349, {{ISBN|83-905311-1-9}} </ref>.

 

Poczatkowo chciał zostać księdzem, ale w Piotrkowie postanowił poświęcić się karierze naukowej. Znalazł się w gronie 12 wybitnych uczniów, którzy otrzymali rządowe stypendium przyznane przez kuratorium warszawskiego okręgu naukowego dzięki czemu w 1859 rozpoczął studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym [[Petersburski Uniwersytet Państwowy|Uniwersytetu Petersburskiego]]. Tam brał czynny udział w ruchu studenckim{{odn|Zakrzewski|1897|s=12}}. Zajmował się kontaktami pomiędzy polskimi studentami w [[Petersburg]]u i w [[Tartu|Dorpacie]]. W lutym 1861 w [[Warszawa|Warszawie]] uczestniczył w zjeździe delegatów polskich studentów uniwersytetów rosyjskich, który był reakcją na zamknięcie Uniwersytetu Petersburskiego w wyniku zamieszek studenckich w tymże roku. W lutym 1862 Pawiński przeniósł się na [[Uniwersytet w Tartu|Uniwersytet Dorpacki]], gdzie został przyjęty do korporacji akademickiej [[Konwent Polonia]]<ref>[http://www.konwentpolonia.pl/album-polonorum/adolf-pawinski ''Album Polonorum'' – spis członków korporacji akademickiej Konwent Polonia, tom I, 1828-1940]</ref>.