Trzustka człowieka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m Wycofano edycje użytkownika 93.105.0.232 (dyskusja). Autor przywróconej wersji to JCRZ. Znacznik: Wycofanie zmian |
→Budowa anatomiczna: Drobne red, int. Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
||
Linia 75:
'''Największe przewody trzustki '''– mogą być niewidoczne z zewnątrz:
* '''przewód trzustkowy''' (łac. ''ductus pancreaticus s. Wirsungi''). Ma zwężony początek w ogonie utworzony z łączących się mniejszych przewodzików. Biegnie drogą lekko zygzakowatą ku stronie prawej w obrębie tkanki łącznej międzyzrazikowej, równolegle względem długiej osi gruczołu i bliżej jego tylnej powierzchni. W obrębie szyjki zagina się ku dołowi, ku tyłowi i na prawo tak, że w obrębie głowy zbliża się do przewodu żółciowego.
# w 50% przypadków oba przewody uchodzą obok siebie na dnie bańki wątrobowo-trzustkowej (łac. ''ampulla hepatopancreatica''), uwypuklającej się w stronę światła części zstępującej dwunastnicy w postaci brodawki dwunastnicy większej (łac. ''papilla duodeni superior s. Vateri''). Bańka objęta jest okrężnymi włóknami mięśniówki gładkiej (w większej ilości należącej do przewodu żółciowego wspólnego), które noszą nazwę mięśnia zwieracza bańki wątrobowo-trzustkowej (łac. ''musculus sphincter ampullae hepatopancreaticae'') regulującego wypust mieszanki żółci i soku trzustkowego do światła dwunastnicy
# czasami oba przewody tylko zrastają się ze sobą, ale uchodzą osobnymi ujściami, przy czym mogą, ale nie muszą wytwarzać brodawki
# oba przewody mogą nie zrastać się ze sobą i uchodzą wtedy na osobnych brodawkach
# rzadko przewód trzustkowy może łączyć się z przewodem żółciowym wspólnym uchodząc do niego pod kątem prostym dalej od ujścia na brodawce dwunastnicy (głębiej w obrębie trzustki).
* '''przewód trzustkowy dodatkowy''' (łac. ''ductus pancreaticus accessorius s. Santorini''). Ma długość ok. 5 cm, a jego światło jest nie większe niż 1/3 światła przewodu trzustkowego. Zbiera drobne przewodziki z przedniej i górnej części głowy trzustki i z wyrostka haczykowatego, po czym uchodzi najczęściej dwoma ujściami – jednym do przewodu trzustkowego, a drugim do dwunastnicy, tworząc tu brodawkę mniejszą, położoną 2-3 cm wyżej i nieco do przodu od brodawki większej. Do tyłu od przewodu w okolicy dwunastnicy biegnie przewód żółciowy wspólny, który go krzyżuje. Sok trzustkowy może płynąć w dwóch kierunkach. Ta dwukierunkowość stanowi zabezpieczenie przed brakiem odpływu soku trzustkowego w przypadku zamknięcia światła przewodu trzustkowego.
| |||