Jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku): Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Mathiasrex (dyskusja | edycje)
Linia 118:
 
=== Wywózki do pracy przymusowej i ewakuacje ===
[[Plik:01941 Von der Roten Armee 1939 gefangengenommene polnische Soldaten, die während des deutschen Vormarsches 1941 in der Ukraine von der Wehrmacht aufgegriffen wurden..jpg|thumb|Polscy jeńcy wojenni uwolnieni przez [[Wehrmacht]] z sowieckiej niewoli, lipiec 1941]]
W styczniu 1941 r., zgodnie z meldunkiem szefa Zarządu ds. Jeńców Wojennych i Internowanych Piotra Soprunienki, obóz kozielski mieścił 2448, a obóz juchnowski – 2752 internowanych. Wkrótce, na podstawie rozkazu Berii z 8 kwietnia 1941 r., ok. 4000 uwięzionych w tych obozach wywieziono za krąg polarny – do [[Obozy NKWD dla jeńców polskich|obozu pracy przymusowej Ponoj]] w obwodzie murmańskim. Podobnie w maju tego roku jeńców z [[Donieckie Zagłębie Węglowe|Donbasu]] wywieziono do zespołu Północnego Obozu Kolejowego (''Siewżeldorłag''). W dalszym ciągu represjonowani jeńcy polscy byli zmuszani do pracy w zespołach obozowych Budowy nr 1 (obóz lwowski).