Kakinomoto no Hitomaro: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Sanjūrokkasen-gaku - 1 - Kanō Tan’yū - Hitomaru.jpg|thumb|''Hito-maru (人丸), 1648'', autorstwa [[KanōTan’yū Tan'yūKanō]]]]

{{nihongo|'''Kakinomoto no Hitomaro'''|柿本人麻呂|Kakinomoto no Hitomaro|ur. ok. 660{{r|MOAP}}, zm. ok. 707-708{{r|POH}}}} – poeta [[Japonia|japoński]], tworzący w [[Asuka_Asuka (okres)|okresie Asuka]]. Zaliczany do [[Trzydziestu Sześciu Mistrzów Poezji]]{{r|sto}}. W XI w. [[Deifikacja|deifikowany]] i od tego czasu czczony jako bóg poezji{{r|TJP2}}. Niektóre jego utwory znalazły się w zbiorze ''[[Man’yōshū]]'', powstałym około 759 r{{r|hgod}}. Znany także jako Hito-maru (jap. 人丸).

O życiu poety wiadomo niewiele. Mieszkał w [[Heian-kyō]]; prawdopodobnie pochodził z rodziny nadwornych recytatorów cesarskich{{r|TJP}}{{r|enc}}. Jego pierwszy datowany wiersz pochodzi z roku [[689]]{{r|TJP2}}. Nie wiadomo, jakie stanowisko zajmował na dworze. Według najbardziej prawdopodobnych teorii mógł być urzędnikiem, nadwornym poetą lub wędrownym artystą{{r|hgod}}. Służył cesarzom [[Mommu]] i [[Tenmu|Temmu]], jednak do największego znaczenia doszedł pod rządami cesarzowej [[Jitō]]{{r|TJP2}}. Pod koniec życia objął urząd państwowy w [[Prowincja Iwami|prowincji Iwami]] (dziś [[prefektura Shimane]]), gdzie prawdopodobnie zmarł{{r|POH}}. Informacje o życiu osobistym poety pochodzą wyłącznie z ''Man’yōshū'' i świadczą o tym, że był dwukrotnie żonaty{{r|enc}}.

W ''[[Man’yōshū]]'' zostało zawartych 18 [[chōka]] oraz 67 [[tanka]] jego autorstwa{{r|POH}}. Istnieje również zbiór zwany ''[[Hitomaro-kashū]]'' (''Zbiór pieśni Hitomaro''), zawierający kilkaset wierszy przypisywanych Hitomaro. Autorstwo części z nich jest jednak niepewne{{r|waka}}. Jeden z wierszy Hitomaro wszedł do antologii ''[[Ogura hyakunin-isshu|Ogura Hyakunin-isshu]]''{{r|sto}}. Niektóre z przypisywanych mu utworów zostały zamieszczone w ''[[Kokin wakashū|Kokin-wakashū]]'', cesarskiej antologii poezji okresu [[Heian]], jednak ich autentyczność również jest kwestionowana{{r|POH}}. W swojej poezji odszedł od tradycji, tworząc utwory bardziej rozbudowane od dzieł poprzedników, pełne oryginalnych porównań i metafor{{r|TJP2}}.