Dni majowe w Barcelonie: Różnice pomiędzy wersjami

Według komunistów, a również sprzyjających im dziennikarzy krajowych i zagranicznych, dni majowe były skutkiem działania faszystowskiej piątej kolumny, która miała mieć swoje wpływy w organizacjach anarchistycznych oraz w szczególności w POUM. Wypadki w Barcelonie przedstawiano jako wbicie noża w plecy toczącej wojnę republice. Winę za wybuch walk przypisano POUM, której komunistyczni politycy pragnęli się w pierwszej kolejności pozbyć z rządu. Partię oskarżono o „trockizm”, który rozumiano jako szeroko pojętą zdradę (sprzyjanie poglądom [[Lew Trocki|Trockiego]], wrogość wobec ZSRR i [[Józef Stalin|Stalina]], pozostawanie na usługach puczystów [[Francisco Franco|Franco]], a nawet działalność na rzecz [[III Rzesza|nazistowskich Niemiec]] i faszystowskich [[Zjednoczone Królestwo Włoch|Włoch]]. Komunistyczna prasa nazywała walki „trockistowską rewoltą”, wywołaną przez ukrywającą swoje profaszystowskie sympatięsympatie POUM. W doniesieniach przedstawiano wiele błędnych informacji – m.in. zwiększano liczbę zabitych i rannych (sekretarz generalny PCE podał, że zginęło 900 osób, a rannych zostało 2,5 tys.), podawano, że powstańcy w walkach użyli skradzionych z koszar czołgów i dział, a stłumienie zamieszek przypisywano Armii Republikańskiej. Niektóre gazety sugerowały, że za wybuch walk odpowiadała bezpośrednio POUM, która poprzez swoje komórki „Przyjaciół Durretiego” i organizację „Młodzież Libertariańska” nawoływała do wzniecenia zbrojnego buntu (dowodem miała być m.in. ulotka wydana przez pierwsze z tych stronnictw, a przedrukowana przez marksistowską gazetę ''„La Batalla”'', która w rzeczywistości była odpowiedzią na wybuch walk).