Wersja z 11:14, 22 sie 2019 edytuj Kocurwaclaw (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 102 401 edycji Nie podano opisu zmian Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) ← poprzednia edycja		Wersja z 08:52, 24 sty 2020 edytuj anuluj edycję Pawelmhm (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 2388 edycji usunięcie cytatu. Informacje w nim zawarte są w innych miejscach artykułu (np. o samobójstwie) następna edycja →
Linia 7: W latach 1994–1995 na prośbę kierownika katedry psychiatrii w miejscu zamieszkania pacjenta doszło do konsultacji z seksuologami Miltonem Diamondem oraz H. Keith Sigmundson. Wywiady przeprowadzone przez tych naukowców z pacjentem, matką oraz żoną nie potwierdziły sukcesu opisanego przez Moneya. Wychowywane jako dziewczynka dziecko nie zaakceptowało tej roli: wykazywało zachowania typowe dla chłopców, takie jak oddawanie moczu na stojąco, zabawy w żołnierza, uprawianie sportów walki. Jednocześnie nie wykazywało zainteresowania zabawkami takimi jak lalki, nie chciało nosić sukienek czy zajmować się szyciem i dziewczęcymi zabawami. W wieku 12 lat lekarze rozpoczęli podawanie [[Estrogeny\|estrogenów]], jednak pacjent odmawiał poddawania się terapii hormonalnej, wyrzucając niektóre dawki podawanego hormonu. Dziecko nie akceptowało także swojego kobiecego wyglądu. Po konsultacjach z psychiatrami rodzice poinformowali swoje dziecko o zdarzeniu z dzieciństwa. Mając 14 lat, pacjent zdecydował, że chce żyć jako mężczyzna. Lekarze rozpoczęli podawanie [[testosteron]]u, przeprowadzono podwójną [[mastektomia\|mastektomię]], a w wieku 15–16 lat zabiegi mające na celu odbudowę prącia. Od tego czasu pacjent relacjonował znaczną poprawę komfortu życia. Przyjął imię David. Pierwszym partnerem seksualnym była dziewczyna. Do kontaktu doszło, gdy David miał 18 lat. W wieku 25 lat ożenił się, [[Adopcja\|przysposabiając]] troje dzieci swojej partnerki. Żona w wywiadach z naukowcami przedstawiła męża jako pełnowartościowego mężczyznę{{r\|Diamond-1997}}. {{CytatD\|Artykuły naukowe Moneya, opisujące niezwykłe sukcesy w terapii, spotykały się z ogromnym odzewem. Zdaniem lekarza Brenda znakomicie odnajdywała się w nowej tożsamości. Podczas gdy jej brat bliźniak Brian był „rozrabiaką”, ona rosła na „dziarską dziewczynkę”. Money nie spodziewał się ponadto żadnych problemów w okresie dojrzewania. Oznajmiał śmiało: „Tożsamość genderowa jest w niedostatecznym stopniu zróżnicowana w momencie narodzin, by móc kategoryzować dziecko jako genetycznie męskie lub genetycznie żeńskie”. Prawda wyglądała zupełnie inaczej. W wieku czterech lat Brenda wzięła nożyczki i pocięła różowe i białe sukienki, które kazano jej nosić. Gdy pouczano ją, by chodziła i mówiła jak dziewczynka, dostawała napadów wściekłości. Skazana na ewidentnie fałszywą i niepasującą tożsamość, cierpiała na skutek lęków, depresji, zagubienia i agresji. W szkolnych sprawozdaniach opisywano ją jako „chłopczycę”, „osobowość dominującą”, dziecko o „ogromnej energii fizycznej”. Nie lubiła lalek, nie chciała się bawić z koleżankami. Zawsze wolała zabawki brata. (Maszyną do szycia tak naprawdę zaciekawiła się tylko raz, gdy podwędziła ojcu śrubokręt i rozebrała ją na drobne elementy). I, co być może najbardziej zadziwiało jej rówieśniczki, korzystając z żeńskiej łazienki, często siusiała na stojąco. Po czternastu latach Brenda zakończyła wreszcie tę groteskową grę. Odmówiła operacji uformowania waginy. Przestała brać tabletki estrogenowe, poddała się obustronnej mastektomii, by usunąć piersi, zaczęła sobie wstrzykiwać testosteron. Z niej stała się nim i zmieniła imię na David. W 1990 roku David się ożenił, ale związek od początku był gehenną. Bruce/Brenda/David, chłopiec, który został dziewczynką, która została mężczyzną, oscylował między kolejnymi fazami lęku, gniewu, wyparcia i depresji. Stracił pracę. Małżeństwo się rozpadło. W roku 2004, niedługo po ostrej awanturze z żoną, David popełnił samobójstwo.\|Siddhartha Mukherjee „Gen”}} W roku 2004 David Reimer, w wieku 38 lat, popełnił samobójstwo, strzelając sobie w głowę z [[obrzyn]]a{{r\|BBC1}}. Dwa lata wcześniej (2002) w wyniku przedawkowania [[Leki przeciwdepresyjne\|antydepresantów]] zmarł chorujący na [[schizofrenia\|schizofrenię]] brat bliźniak Davida – Brian{{r\|documentarystorm}}. W opinii matki przyczyną samobójstwa była depresja po utracie pracy i separacja z żoną, znaczenie miała także żałoba po bracie. Matka wyraziła także przekonanie, że gdyby nie wyniszczający eksperyment, jej syn nadal by żył{{r\|NYT}}.

David Reimer: Różnice pomiędzy wersjami