Nabożeństwo trzech godzin Agonii Chrystusa, naszego Zbawiciela: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
mNie podano opisu zmian
drobne redakcyjne
Linia 40:
:: Wierzę w Boga, pokładam nadzieję w Bogu, miłuję Boga ponad wszystko; żałuję, że obraziłem Boga, ze względu na to, kim jest Bóg, postanawiam nigdy Go już nie obrazić
 
:: Maryjo, Matko przedziwna, ucieczko grzesznych, uproś mi przez Jezusa ukrzyżowanego przebaczenie grzechów i łaskę, abym nigdy więcej Go nie obraził.
 
Ten schemat powtarza się sześć razy po odczytaniu kolejnych Słów. Przy siódmym Słowie następuje zmiana:
Linia 65:
[[Plik:Pergolesi 3 Verbum Christi de Cruce.jpg|thumb|Giovanni Battista Pergolesi, trzecie ''Verbum Christi de Cruce'' - strona tytułowa kopii rękopiśmiennej.]]
[[Plik:Haydn Seven Words Sitio.jpg|thumb|Szkic Józefa Haydna do "Siedmiu ostatnich Słów Chrystusa"; strona z piątego Słowa ''Sitio'' (Pragnę), ok. roku 1785<ref>Źródło: Allgemeine Musikalische Zeitschrift nr 22/1848</ref>.]]
[[Plik:J. Haydn Seven Last Words of Christ arr by Karl Czerny.JPG|thumb|Strona tytułowa "Siedmiu ostatnich Słów Chrystusa" Józefa Haydna w opracowaniu [[Carl Czerny|Karla Czernego]] na [[fortepian]].]]
{{Osobny artykuł|Nabożeństwo trzech godzin Agonii Chrystusa, naszego Zbawiciela w muzyce}}
 
Linia 71:
* [[Giovanni Battista Pergolesi]] (1710–1736): cykl siedmiu kantat (zwanych też "oratoriami"<ref>[http://javanese.imslp.info/files/imglnks/usimg/3/35/IMSLP70786-PMLP142129-Score.pdf Rękopiśmienna partytura trzeciego "oratorium"]</ref>) ''Septem verba a Christo in cruce moriente prolata'' (ok. 1730–1736). Każda kantata obejmuje dwie [[aria|arie]] da capo. Pierwsza z nich zawiera słowa Chrystusa, którą śpiewa [[Bas (głos)|bas]] solo (oprócz kantaty drugiej, w której śpiewa ją [[tenor]] solo). Druga aria jest odpowiedzią "duszy" na słowa Chrystusa. W pierwszej i czwartej kantacie śpiewa ją [[Alt (głos)|alt]], w drugiej, trzeciej i szóstej - [[sopran]], w piątej i siódmej - tenor. W pięciu kantatach niektóre arie są poprzedzone [[recytatyw]]em. Solistom towarzyszy orkiestra, składająca się z dwóch [[trąbka|trąbek clarino]], dwóch [[Róg (instrument muzyczny)|rogów]] i [[Instrument smyczkowy|instrumentów smyczkowych]]. Dzieło było prawdopodobnie przeznaczone na nabożeństwo ''Tre Ore''<ref>[http://javanese.imslp.info/files/imglnks/usimg/3/35/IMSLP70786-PMLP142129-Score.pdf Rękopiśmienna partytura trzeciej kantaty]</ref><ref>[https://is.muni.cz/th/399853/ff_b/BAKALARSKA_PRACE_Najdekrova_Terezie.txt ''Sedm posledních slov Krista na kříži v hudbě. Historická perspektiva a téma v díle Pavla Nováka-Zemka'']. Terezie Najdekrová, Bakalářská diplomová práce, [[Uniwersytet Masaryka|Masarykova univerzita]], [[Brno]] 2015</ref><ref>[http://www.musica-dei-donum.org/cd_reviews/HarmoniaMundi_HMC902155.html Musica Dei donum: Giovanni Battista PERGOLESI (1710 - 1736) (attr): ''Septem verba a Christo in cruce moriente prolata'']</ref>.
* [[Joseph Haydn]] (1732–1809): cykl ''[[Siedem ostatnich słów Chrystusa na krzyżu]]'' (niem. ''Die sieben letzten Worte unseres Erlösers am Kreuze'') – najbardziej znana kompozycja na Nabożeństwo Trzech Godzin:
** Utwór [[Orkiestra symfoniczna|orkiestrowy]] (Hob. XX/1:A), zmówiony w roku 1783 na nabożeństwo wielkopiątkowe ''Tres horas'' w ''Oratorio de la Santa Cueva'' w [[Kadyks]]ie ([[Hiszpania]])'';'' tytuł pierwszego wydania: ''Musica instrumentale sopra le 7 ultime parole del nostro Redentore in croce.'' W skład cyklu wchodzi Introdukcja, siedem Sonat do wykonania pomiędzy poszczególnymi rozważaniami słów Jezusa w czasie przewidzianym na medytację, oraz końcowe "Trzęsienie ziemi" – utwór nawiązujący do wydarzenia, jakie według opisu [[biblia|biblijnego]] miało miejsce po śmierci Jezusa (zob. [[Ewangelia Mateusza|Mt]] 27,51 nn.).
** W roku 1787 powstało opracowanie cyklu na [[kwartet smyczkowy]] (Hob. XX/1:B = Hob. III:50–56; autorstwo Haydna niektórzy muzykolodzy poddająpodają w wątpliwość).
** Haydn osobiście zaakceptował opracowanie [[wyciąg fortepianowy|wyciągu fortepianowego]] przez swego wydawcę (Hob. XX/1:C). Wszystkie trzy powyższe wersje zostały opublikowane w lecie 1787 roku przez wydawnictwo ''Artaria'' w [[Wiedeń|Wiedniu]].
** W roku 1796 Haydn zaprezentował ''Siedem ostatnich słów Chrystusa na krzyżu'' jako [[oratorium]] z solistami i chórem (Hob. XX/2). Inspiracją dla [[kompozytor]]a było nieautorskie opracowanie jego dzieła, którego dokonał Joseph Friebert, kapelmistrz z [[Pasawa|Passau]], włączając do [[partytura|partytury]] chór. Haydn słyszał wykonanie tej wersji w Passau podczas swej drugiej podróży do Londynu (1794–1795).