Piegża: Różnice pomiędzy wersjami

Systematyka tego gatunku jest kwestią sporną i ulegającą zmianom wraz z publikacjami kolejnych wyników badań. Niektórzy badacze zaliczają go do rodzaju ''[[Sylvia (ptak)|Sylvia]]''{{r|hbwa|Gill&Donsker|hbwa}}. Ponadto różni autorzy wymieniają różną liczbę podgatunków{{r|Gill&Donskerhbwa|Mielczarek&Kuziemko|hbwaGill&Donsker}}:

Zamieszkuje Europę bez jej części zachodnich i południowych (tzn. bez zachodniej Francji i Półwyspu Iberyjskiego, dużej części [[Apeniny|Apeninów, północnej Skandynawii]] i północnych krańców Wielkiej Brytanii) oraz poza północną częścią [[Półwysep Skandynawski|Półwyspu Skandynawskiego]] i skrajnie północną częścią Rosji, orazponadto zachodnią, środkową i środkowąpółnocną [[Azja|Azję]] (zasięg sięga Mongolii i wschodniej Syberii). Przeloty w kwietniu - maju i sierpniu - wrześniu. Wędruje na duże odległości, zimując w środkowej Afryce na południe od Sahary, w północno-wschodniej Afryce, na [[Półwysep Arabski|Półwyspie Arabskim]], w południowym [[Iran]]ie i na [[Subkontynent indyjski|subkontynencie indyjskim]]{{r|hbwa}}.

: W Polsce nieliczny (lokalnie średnio liczny) ptak lęgowy<ref>{{Cytuj książkę r| nazwisko= Tomiałojć | imię=Ludwik | nazwisko2= Stawarczyk | imię2=Tadeusz | tytuł= Awifauna Polski. Rozmieszczenie, liczebność i zmiany | data=2003 | wydawca=PTPP „pro Natura” | miejsce=Wrocław | isbn=83-919626-1-X | strony=645ocena2015}} Wedługptak skali przyjętej przez autorówlęgowy, dlawidywany okresuod lęgowegokwietnia ''nieliczny''do oznaczapaździernika. zagęszczenieW 1–10latach par2008–2012 naliczebność 100piegży km², a ''średnio liczny'' – 10–100 parszacowano na 100590–780 km²tys.</ref>, widywanypar od kwietnia do październikalęgowych{{r|ocena2015}}. Piegże spotyka się w całym kraju, w górach dochodzi do wysokości 1500 m n.p.m. W Europie Środkowej to pospolity ptak lęgowy – połowa jej populacji występuje w Niemczech.

[[Plik:Lesser Whitethroat (Sylvia curruca) (6).jpg|thumb|240px|Piegże nie są tak płochliwe jak inne pokrzewki]]

Niewielka pokrzewka o smukłej sylwetce, bardzo podobna do [[Cierniówka|cierniówki]], choć mniejsza i z krótszym ogonem oraz bez rdzawoczerwonego odcienia na skrzydle. Ponadto piegża ma nogi ciemne, a cierniówka – jasne, płowożółte{{r|km}}. Obie płci ubarwione niemal jednakowo, u samców jedynie nieco bardziej intensywne barwy, ale trudno to rozróżnić w terenie. Wierzch ciała i skrzydła intensywnie brązowoszare, spód brudnobiały z różowym nalotem. Drugorzędowe [[Lotki (ornitologia)|lotki]] mają jasne obrzeżenia, które tworzą jaśniejsze pole na skrzydle. Ogon szarobrązowy z białymi brzegami. Głowa popielata z ciemnoszarymi policzkami i [[Pokrywy (ornitologia)|pokrywami]] usznymi (tworzy to słabo skontrastowaną maskę), przez oko przechodzi ciemnoszara smuga, podgardle prawie białe. Nogi są niebieskawe lub ołowiowoszare.

Latem prawie wyłącznie drobne owady, ich [[larwa|larwy]] i [[poczwarka|poczwarki]] oraz inne bezkręgowce, jesienią również [[Jagoda (botanika)|jagody]], preferują najbardziej [[Bez czarny|czarny bez]].

* {{cytuj książkę |nazwisko=Štastný |imię=Karel |tytuł=Ptaki śpiewające|wydawca=Polska Oficyna Wydawnicza „BGW” |miejsce=Warszawa |rok=1993 |id= |isbn= 83-70663-80-X}}

* {{cytuj książkę |nazwisko=Richarz |imię=Klaus |tytuł=Ptaki - Przewodnik |wydawca=MUZAMuza |miejsce=Warszawa |rok=2009 |id= |isbn= 978-83-7495-018-3}}