Podbój Italii przez Gotów: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Państwo Odoakra nie nosiło takiej nazwy |
Państwo Odoakra nie nosiło takiej nazwy |
||
Linia 22:
|commons =
}}
'''Podbój Italii przez Gotów''' (489-493) – wojna między stworzonym przez
Po początkowych sukcesach Ostrogotów w bitwach [[Bitwa nad Isonzo (489)|nad Isonzo]] i pod Weroną Odoaker musiał się wycofać do Rawenny, jednak kontratakiem wyparł wojska Teodoryka z większości zajętych przez niego miast i zmusił Gotów do ucieczki. Sytuacja zmieniła się wraz z nadejściem wizygockich posiłków dla Ostrogotów w 490 roku. Po serii zwycięstw (m.in. nad rzeką Sontius i pod Weroną), także i tym razem Teodoryk poniósł klęskę w bitwie pod Faoentią, niedaleko stołecznej [[Rawenna|Rawenny]]. Odoaker ruszył w pościg, jednak 11 sierpnia 490 nad Addą Teodoryk wydał mu bitwę, którą wygrał. Odoaker po raz kolejny został zmuszony do wycofania się do Rawenny, gdzie wojska Gotów oblegały go bezskutecznie przez przeszło dwa lata. Ostatecznie wojnę zakończył rozejm, zgodnie z którym Teodoryk i Odoaker mieli wspólnie rządzić Italią jako cesarze. W dziesięć dni po zawarciu pokoju Teodoryk zamordował Odoakra i odtąd rządził samodzielnie.
== Historia ==
Rozpoczęta w 489 inwazja Italii przez Teodoryka zapowiadała się na szybkie zwycięstwo, bowiem wojska Odoakra były wyczerpane długimi walkami z innymi plemionami germańskimi, z kolei Teodoryk posiadał poparcie cesarza wschodniorzymskiego [[Zenon Izauryjczyk|Zenona]], który obiecał mu władzę nad Italią{{odn|Strzelczyk|1984|s=126}}. Gdy wojska Teodoryka przekroczyły Alpy, 28 sierpnia [[Bitwa nad Isonzo (489)|nad rzeką Aesontius drogę zagrodziły]] mu oddziały Odoakra, jednak zostały pokonane, a sam
[[Plik:Odovacar Ravenna 477.jpg|thumb|left|220px|Podobizna Odoakra na monecie bitej w jego imieniu w Rawennie]]
|