Kot Schrödingera: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Znaczniki: Z urządzenia mobilnego Z wersji mobilnej (przeglądarkowej) |
Anulowanie wersji 58768822 autorstwa 5.173.80.110 (dyskusja). Było dobrze Znacznik: Anulowanie edycji |
||
Linia 7:
Z [[Mechanika kwantowa|opisu kwantowo-mechanicznego]] wynika jednak coś innego – przed otwarciem pojemnika kot jest jednocześnie i martwy, i żywy. Jako obiekt [[kwant]]owy, znajduje się on równocześnie w [[Stan mieszany|każdym z możliwych stanów]] (tzw. [[superpozycja|superpozycji]]). Dopiero otwarcie pojemnika i sprawdzenie jego zawartości redukuje [[Układ kwantowy|układ]] do jednego [[Stan kwantowy|stanu]] – następuje załamanie [[funkcja falowa|funkcji falowej]] kota, i dopiero w momencie poczynienia obserwacji kot przyjmuje [[Stan czysty|jeden, konkretny stan]]. W tym przypadku są tylko dwa możliwe stany – kot jest martwy albo żywy.
Zgodnie z regułami tzw. [[Kopenhaska interpretacja mechaniki kwantowej|interpretacji kopenhaskiej]], do momentu przeprowadzenia pomiaru, tzn. stwierdzenia, co dzieje się z kotem, jego stan jest fundamentalnie nieokreślony – kot jest jednocześnie żywy i martwy. Fizycy mówią o
Obecnie stosuje się teorię opisującą [[dekoherencja środowiskowa|dekoherencję środowiskową]] niezdeterminowanej superpozycji do [[stan mieszany|stanów mieszanych]] determinujących zachowania zgodnie z mechaniką klasyczną. Jest ona poparta eksperymentalnie i pozwala ominąć paradoks kota Schrödingera<ref>Art Hobson, ''Kwanty dla każdego'', s. 403-410, Prószyński i S-ka; 2018, {{ISBN|9788381233767}}</ref>.
| |||