Chorinsk: Różnice pomiędzy wersjami

Chorinsk powstał w wyniku połączenia dwóch wsi ''Dumy'' i ''Bazaru''. Pierwsza z wymienionych była siedzibą Chumińskiej Stepowej Dumy oraz siedzibą ''[[Taisza|taiszy]]''. Druga z wymienionych była [[Osada targowa|osadą targową]], zamieszkałą głównie przez [[Chłopi|chłopów]], rzemieślników i nieznaczną liczbę kupców. Najpóźniej po zniesieniu samorządu buriackiego ([[1727 w polityce|1727]]) miejscowość zaczęto nazywać ''osadą Nikolskiego'', która połączona z ''Bazarem'' przyjęła oficjalną nazwę ''Nikolskoje''. W [[1917]] wieś przemianowano na ''Dudo-Aninskoje''.

Po utworzeniu [[Rejon choriński|rejonu chorińskiego]] ([[1923]]) ośrodek administracyjny nowej jednostki przeniesiono [[4 lutego]] [[1926]] z tymczasowej siedziby w [[Kulsk|Kulsku]] do ''Dudo-Aniskojego'', które przemianowano na '''''Chorinsk'''''. W owym okresie miejscowość obejmowała powierzchnię 352,5 ha, na której znajdowało się 261 [[Zagroda|zagród]] zamieszkałych przez 291 rodzin (850 osób) - z czego 527 (62%) stanowili [[Rosjanie]], 289 (33,9%) [[Buriaci]], zaś pozostałe 3,9% osoby innych narodowości. [[1 listopada]] [[1928]] uruchomiono połączenie autobusowe z ''Wierchnieudińskiem'' ([[Ułan Ude|Ułan-Ude]])<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Извещение |czasopismo = Бурят-Монгольская правда. Верхнеудинск |data = 1928 |wolumin = 4 |numer = 244 |s = 6 |język = ru}}</ref>. Wiosną [[1941]] oddano do użytku most nad [[Uda (dopływ Selengi)|Udą]], skracając czas podróży do stolicy<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Строительство новых мостов |czasopismo = Бурят-Монгольская Правда |data = 1941 |wolumin = 19 |numer = 72 |s = 2 |język = ru}}</ref>.

[[20 marca]] [[1973]] Chorinsk otrzymał status [[Osiedle typu miejskiego|osiedla typu miejskiego]]. Od [[15 listopada]] [[1990]] ponownie wieś.

W [[2016]] populacja miejscowości wyniosła 11.080 osób - z czego 5311 stanowili mężczyźni, a 5769 kobiety.<ref name=":0" />

W Chorinsku znajduje się Buriacka Biblioteka Centralna, która jest jedną z pierwszych książnic w regionie. W [[1918]] z inicjatywy miejscowego nauczyciela utworzono we wsi [[Czytelnia ludowa|czytelnię ludową]], która z czasem rozbudowana została do biblioteki okręgowej. W [[1868]] utworzono w niej ośrodek kształcenia techników rolnictwa i hodowli. W [[1973]] została mianowana biblioteką główną [[Buriacja|Buriacji]]. W [[2005]] otrzymała imię [[Damba Żalsarajew|Damby Żalsarajewa]]. Biblioteka stała się ważnym ośrodkiem życia kulturalnego, wystawiennictwa i promocji czytelnictwa. Jest ona drugą co do wielkości książnicą [[Syberia Wschodnia|Syberii Wschodniej]].<ref>{{Cytuj |autor = О. Л. Ситникова |redaktor = Б. Жигмитова, М. М. Соснина, В. Ю. Минаева |tytuł = 100 лет со дня открытия Хоринской : центральной межпоселенческой библиотеки им. Д. Жалсараева |data = 2017 |miejsce = Улан-Удэ |wydawca = Центр библиогр. и краеведения |s = 97-101 |praca = Бурятия : календарь знаменательных и памятных дат на 2018 год : справ.-библиогр. изд. |język = ru}}</ref>