Czołgi Białej Armii: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Kahovka English tank.jpg|thumb|Brytyjski czołg Mark V należący do Białej Armii zdobyty przez 51 Dywizję Strzelecką [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] podw [[KachowkaBitwa pod Kachowką|bitwie pod Kachowką]] 14 października 1920]]

Po dostarczeniu czołgów i wyszkoleniu czołgistów 29 kwietnia 1919 Siły Zbrojne Południa Rosji utworzyły 1 Dywizjon Czołgów, składający się z 4 jednostek po 4 czołgi w każdej. I i III jednostka wyposażone zostały w modele Mark V, uzbrojone w armaty kalibru 57 mm i [[Lekki karabin maszynowy|lekkie karabiny maszynowe]]. II i IV jednostka otrzymały modele Mark A – mające na uzbrojeniu tylko lekkie karabiny maszynowe. Na początku maja 1919 dywizjon czołgów został wysłany na front, gdzie wspomagał piechotę [[Armia Ochotnicza (Rosja)|Armii Ochotniczej]]. W maju dywizjon wziął udział w [[bitwa o Donbas (1919)|bitwie o Donbas]], w walkach na stacjach: [[Chanżonkow]] – [[Jasynuwata]] – [[Popasna]]. Na początku czerwca dywizjon został przerzucony dopod [[Wołgogradbitwa o Carycyn|CarycynaCarycyn]]. Czołgi znacząco przyczyniły się do sukcesu szturmu białych na Carycyn 30 czerwca 1919 r.<ref>J.D. Smele: ''The „Russian” Civil Wars 1916–1926. Ten Years That Shook the World''. London: Hurst&Company, 2015. ISBN 978-1-84904-721-0, s. 121-124.</ref>.

Po klęskach odniesionych na przełomie 1919–1920 Siły Zbrojne Południa Rosji [[operacja kubańsko-noworosyjska|ewakuowały się]] z [[Noworosyjsk]]a na [[Półwysep Krymski|Krym]]. 4 kwietnia 1920 generał [[Anton Denikin]] przekazał obowiązki głównodowodzącego generałowi baronowi [[Piotr Wrangel|Piotrowi Wranglowi]]. Nastąpiło przeorganizowanie wojsk, a w maju 1920 utworzono 1 Dywizjon Czołgów pod dowództwem pułkownika Boczarowa. I i III oddział otrzymał po 6 czołgów typu Mark V, a oddziały II i IV po 4 czołgi typu Mark A. Dodatkowo do oddziału dołączono jeszcze 2 francuskie czołgi lekkie typu [[Renault FT]], dywizjon łącznie liczył więc 22 pojazdy pancerne. Baza dywizjonu mieściła się w [[Sewastopol]]u.