Filip Kallimach: Różnice pomiędzy wersjami

Początkowo działał i tworzył w [[Wenecja|Wenecji]]. W latach ok. 1462-1468 przebywał w Rzymie, gdzie zajmował stanowisko sekretarza kardynała [[Bartolomeo Roverelli|Bartolomeo Rovelliego]]. Wchodził w skład tzw. [[Accademia Romana|Akademii Rzymskiej]] i właśnie wtedy przybrał nazwisko ''Kallimach''.

 

Następnie udał się do Krakowa i został nauczycielem łaciny synów [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza Jagiellończyka]], Jana Olbrachta i Aleksandra. Uczestniczył także w kilku misjach dyplomatycznych do [[Sykstus IV|Sykstusa IV]], [[Innocenty VIII|Innocentego VIII]] i Konstantynopola. W środowisku krakowskim był związany z [[Konrad Celtis|Celtisem]] i [[Sodalitas Litteraria Vistulana]]. Bliski przyjaciel ochmistrza synów królewskich [[Stanisław Szydłowiecki|Stanisława Szydłowieckiego]]. Wywierał duży wpływ na politykę wschodnią królów [[Kazimierz IV Jagiellończyk|Kazimierza IV]] i [[Jan I Olbracht|Jana I]] i powierzano mu misje dyplomatyczne. Walczył też o suwerenność państwa polskiego, powtarzając królom, że powinni być niezależnymi władcami, a nie pachołkami papieskimi<ref name=autonazwa1>Praca zbiorowa, "Dzieje Polski a współczesność", Wydawnictwo Książka i Wiedza, Warszawa 1966, s. 69</ref>.

Włoch Filip Kallimach zapoczątkował literaturę antyturecką. Do naszych czasów zachowały się jego trzy prace dotyczące Turcji. Pierwszą jest ''Historia rerum gestarum in Hungaria et contra Turcos per Vladisaum Poloniae et Hungariae regem''. Opisuje ona wyprawy przeciw Turkom króla Władysława III, jest jego apologią. Kallimach kontynuował temat w pracy ''De his quae a Venetis contra Turcos tentata sunt''. W pracy przedstawione są zabiegi dyplomatyczne Wenecji z lat 1473-1487 mające na celu pozyskanie Tatarów i Persji do wojny z Turcją. Trzecim dziełem Włocha jest mowa: ''Ad Innocentium VIII pontificem maximum de bello Turcis inferendo oratio''. Mowę tę wygłosił Kallimach na kongresie państw chrześcijańskich w Rzymie 25 marca 1490 roku. Mowa pokazuje dotychczasowe działania Stolicy Apostolskiej i jej błędy w akcji antytureckiej. Mowa ta oprócz surowej krytyki papiestwa jest projektem sojuszu Polski ze Stolicą Apostolską. Autor wykazuje, że tylko w sojuszu z Polską możliwa jest jakakolwiek krucjata przeciw Turkom. W swoich pracach Kallimach nisko ceni potęgę militarną Turcji.

 

 

=== Wybrane edycje dzieł ===