Wytężenie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Nie podano opisu zmian
Znacznik: Edytor kodu źródłowego 2017
Linia 8:
'''Wytężenie materiału''' jest pewną skalarną miarą wielkości jego stanu naprężenia wywołanego obciążeniami zewnętrznymi i opisanego macierzą powstałych w nim naprężeń. Miara ta przybiera postać pewnego naprężenia odpowiednio zredukowanego (zastępczego) i jest obliczana na podstawie przyjętej hipotezy wytrzymałościowej. Wytężenie jest więc wielkością umowną, która może przybierać różne wartości zależne od aktualnie zastosowanej hipotezy.
 
Naprężenie zredukowane może być porównaneporównywane z podstawowymi wytrzymałościowymi [[stała materiałowa|stałymi materiałowymi]]: [[wytrzymałość na rozciąganie|wytrzymałością na rozciąganie]] '''R'''<sub>m</sub> lub [[naprężenie zrywające|naprężeniem zrywającym]] '''R'''<sub>u</sub>, które uzyskuje się w czasie [[Statyczna próba rozciągania|statycznej próby rozciągania]]. Do redukcji złożonego stanu naprężenia stosuje się hipotezy wytężeniowe. Najczęściej stosowana jest hipoteza [[energia sprężystości|energii właściwej]] odkształcenia postaciowego (sformułowana przez polskiego uczonego [[Maksymilian Tytus Huber|Maksymiliana T. Hubera]], oraz niezależnie przez Austriaka [[Richard von Mises|Richarda von Misesa]]), która zakłada, że ciało jest doskonale sprężyste i że praca naprężenia zredukowanego równa jest sumie prac wszystkich naprężeń składowych:
 
<math>\textstyle{