Student: Różnice pomiędzy wersjami

W [[średniowiecze|średniowieczu]] rola uniwersytetów była szersza, gdyż obejmowała zadania tak odpowiadające dzisiejszemu kształceniu średniego stopnia, jak i wyższemu kształceniu akademickiemu. Z tej przyczyny wyróżniano w średniowieczu różne typy studentów. Najbardziej powszechnym był ''scholaris simplex'', czyli osoba studiująca krócej niż dwa lata na wydziale filozoficznym lub artystycznym tzw. [[siedem sztuk wyzwolonych]]. Możliwe były też studia trwające dwa do dwóch i pół roku i odbywające się pod kierunkiem ''magistra''. Absolwent otrzymywał tytuł [[A.B.|bakałarza]], co dawało uprawnienia do podjęcia pracy nauczyciela. Po dalszych, trwających dwa lub trzy lata studiach na tym samym wydziale, obejmujących także współudział w dydaktyce, student mógł się starać o stopień magistra. Dopiero po ukończeniu takich studiów można było podjąć dalsze na tzw. wyższym wydziale ([[teologia]], [[medycyna]] lub [[prawo]]), połączone z obowiązkiem pracy dydaktycznej – stanowili oni w średniowieczu większą część kadry naukowej. Istniała jednak możliwość wykupienia się od tego obowiązku. Tylko 2 do 5% spośród tych, którzy podjęli studia, kończyło wyższe wydziały. Ukończenie wyższego wydziału następowało z reguły w wieku 25 do 30 lat, a zatem po około 10 latach studiów i dawało przywilej ubiegania się o tytuł doktorski. Wreszcie istnieli studenci wywodzący się z wyższych warstw społecznych, przede wszystkim [[Patrycjat (średniowiecze i nowożytność)|patrycjatu]], którzy nie zdobywali pełnego wykształcenia uniwersyteckiego, od razu przystępując do nauki przedmiotów zawodowych, przede wszystkim związanych z prawem.

 

 

Wraz z wyodrębnieniem się we wczesnej nowożytności lepiej zorganizowanych państw terytorialnych o jednolitej administracji i strzeżonych granicach oraz wzroście związanej z tym biurokracji wzrosła rola wykształcenia akademickiego a co za tym idzie, pozycja społeczna studentów. Jednocześnie uniwersytety wykorzystywały wzrost zainteresowania studiami, wprowadzając opłaty za wszelkie czynności administracyjne. Jednocześnie rozwinięto nauczanie w bardziej związanym z ówczesnymi potrzebami kierunku, np. w matematyce kładąc nacisk na [[geometria|geometrię]], potrzebną przy projektowaniu fortec. W tym czasie wprowadzono też ''exercitia'', czyli pierwowzór dzisiejszych zajęć ćwiczeniowych oraz ''studia'', które zapoczątkowały tradycję sportu akademickiego, obejmując naukę [[Szermierka|fechtunku]] i tańca.