Michaił Bakunin: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Meddle6 (dyskusja | edycje)
m "Najbardziej wartościowy" to subiektywna opinia wartościująca, zmienione na "Bardzo istotny".
Linia 27:
Na Syberii, w [[cerkwi Zmartwychwstania Pańskiego]]<ref>[http://memorials.lib.tomsk.ru/page.phtml?p=22 Воскресенская церковь (историческая справка)].</ref> w [[Tomsk]]u Bakunin pojął za żonę Polkę – Antoninę Kwiatkowską, córkę przybyłego z Białorusi szlachcica Ksawerego Kwiatkowskiego. Później Antonina w trakcie małżeństwa z Bakuninem urodziła troje dzieci, których ojcem był współtowarzysz Bakunina, włoski anarchista [[Carlo Gambuzzi]].
 
Po ośmiu latach zesłania (podczas którego Bakunin postulował m.in. utworzenie Stanów Zjednoczonych Syberii) udało mu się uciec. Przez Japonię i Stany Zjednoczone przedostał się w 1861 roku do Anglii. Resztę życia spędził w Europie Zachodniej, głównie – Szwajcarii. W 1863 był jednym z przywódców, gotującej się w Sztokholmie [[Wyprawa morska Łapińskiego w 1863|wyprawy]], mającej uderzyć na kraje nadbałtyckie, pomóc polskiemu powstaniu – a zarazem wzniecić burzę w samej Rosji. W [[Helsingborg]]u wszedł na pokład statku ''[[Ward Jackson]]'', którym [[Teofil Łapiński]] zamierzał dostarczyć broń, amunicję i ochotników [[powstanie styczniowe|polskim powstańcom]] na [[Litwa|Litwie]]<ref>Eligiusz Kozłowski, Roman Żelewski, Teofil Łapiński, w: Polski Słownik Biograficzny, t. XVIII, 1975, s. 215.</ref>. W 1868 roku założył w Szwajcarii [[Międzynarodowy Alians Demokracji Socjalistycznej]] (''L’Alliance Internationale de la démocratie Socialiste''). Przez jakiś czas przebywał w Genewie, gdzie udzielał się w Federacji Jurajskiej. W 1870 wziął udział w powstaniu w [[Lyon]]ie, a cztery lata później w [[Bolonia|Bolonii]].
 
Zmarł w [[Berno|Bernie]] w 1876 roku, rozgoryczony brakiem efektów jego wieloletniej działalności, pełen wątpliwości co do swojej optymistycznej wizji społeczeństwa.