Jaunaglona: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Nie podano opisu zmian |
uzupełnienie |
||
Linia 31:
Po [[I rozbiór Polski|I rozbiorze Polski]] w 1772 roku Kamieniec Inflancki, wcześniej wchodząc w skład [[Województwo inflanckie|Polskich Inflant]] [[Rzeczpospolita Obojga Narodów|Rzeczypospolitej]]{{r|RA}}, znalazł się na terenie [[ujezd]]u [[Powiat dyneburski|dyneburskiego]] [[Gubernia witebska|guberni witebskiej]] [[Imperium Rosyjskie]]go. Dobra należały do parafii parafii ruszońskiej{{r|S3}}. Od końca [[I wojna światowa|I wojny światowej]] miejscowość należy do Łotwy, która w okresie 1940–1990, jako [[Łotewska Socjalistyczna Republika Radziecka]], wchodziła w skład [[Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich|ZSRR]].
W XIX wieku stała tu – na ogromnym głazie, który istniał w jednej z pałacowych alej ogrodowych jeszcze w drugiej połowie XIX wieku – mieszcząca kilkadziesiąt osób kaplica ''zatwierdzona przez papieża [[Klemens XIII|Klemensa XIII]] w 1766 roku''. Nazwa miejscowości pochodzi właśnie od tego kamienia{{r|RA|S3}}. Resztki kamienia pozostały do dziś, są chronione jako zabytek. Według lokalnych podań część kamienia wykorzystano na budowę młyna wodnego, który stoi tu nad jeziorem{{r|
Młyn powstał w 1833 roku, był częścią kompleksu dworskiego. Spłonął 31 grudnia 1922 roku. W 1930 roku prałat Aloizs Broks wykorzystał kamienną budowlę do zbudowania elektrowni wodnej zasilającej klasztor i szkołę, którymi zarządzał. Elektrownia została zniszczona w 1947 roku przez powódź spowodowaną ulewnymi deszczami. Elektrownię naprawiono w 1948 roku i działała do 1960 roku, kiedy wzniesiono niedaleko większą elektrownię.
W 1927 roku zmieniono nazwę wsi na współczesną.
[[Plik:Orda Napoleon - Kamieniec Inflancki, Pałac Reuttów.png|thumb|left|300px|Pałac Reuttów około 1875 roku na rysunku [[Napoleon Orda|Napoleona Ordy]]]]
[[Plik:Dzirnavas (Water-Mill) - Uldis Osis - Panoramio.jpg|thumb|240px|Fragment młyna / elektrowni w Kamieńcu, 2007]]
== Pałac ==
W XVIII wieku wzniesiono tu okazałą rezydencję. Tutejszy pałac był budynkiem [[Oś elewacji|jedenastoosiowym]] na rzucie prostokąta, dwukondygnacyjnym, przykrytym gładkim dachem, dwu- albo [[Dach czterospadowy|czterospadowym]] z niewielkim kolistymi [[lukarna]]mi. Od strony jeziora centrum pałacu było zdominowane przez trójosiowy [[ryzalit]], wyższy o jedno piętro i zwieńczony trójkątnym szczytem. Przed ryzalitem usytuowano [[portyk]], którego kolumny były połączone ostrołukowymi [[Arkada|arkadami]] podtrzymującymi górny taras. Portyk miał cechy [[neogotyk]]u i pochodził z okresu późniejszego niż pałac. Tuż przy jednej z bocznych elewacji wzniesiono sześciopiętrową wieżę o przekroju wielokąta, z ostrołukowymi oknami, po jednym na każdym piętrze i boku wielokąta. Wieżę wieńczył [[Blanki|krenelaż]]{{r|RA}}.
Linia 55 ⟶ 58:
<ref name=S3>{{SgKP|III|764|Kamieniec Inflancki}}</ref>
<ref name=RA>{{AftanazyDzieje |tom = 3 |rozdział = Kamieniec Inflancki| s = 310–314 }}</ref>
<ref name=m>{{Cytuj | url = http://www.aglona.travel/ko-apskatities/dabas-objekti/kamenecas-lielais-akmens/# | tytuł = Kameņecas lielais akmens | opublikowany = www.aglona.travel | data dostępu = 2020-03-29 | język = lv}}</ref>
}}
| |||