I Liceum Ogólnokształcące im. Króla Jana III Sobieskiego w Wejherowie: Różnice pomiędzy wersjami

Początki szkoły sięgają [[XIX wiek]]u. 15 października [[1857]] roku rząd pruski utworzył w Wejherowie Królewsko-Katolickie Progimnazjum. Na początku szkoła miała tylko cztery klasy. Dodając co roku po jednej przekształcono ją w [[1861]] w pełne [[gimnazjum]]. Mimo iż był to okres [[rozbiory Polski|zaborów]], w szkole uczono języka polskiego. W [[1864]] zbudowano nowy budynek dla potrzeb gimnazjum. W ówczesnej szkole uczono [[łacina|łaciny]], [[język grecki|greki]] i [[język hebrajski|języka hebrajskiego]]. Była to szkoła typowo męska, gdzie obowiązywały [[mundurek szkolny|mundurki szkolne]]. Po odzyskaniu niepodległości, od [[1920]], gimnazjum funkcjonowało jako szkoła polska, a pierwszym polskim dyrektorem został Andrzej Wyka. 28 czerwca [[1923]] odbyło się uroczyste nadanie patrona szkoły króla [[Jan III Sobieski|Jana III Sobieskiego]]. W [[1939]] szkołę przekształcono w czteroletnie gimnazjum i dwuletnie [[liceum]]. W szkole funkcjonowała [[drużyna (harcerstwo)|drużyna harcerska]] im. Stefana Czarnieckiego, chór szkolny oraz [[orkiestra dęta]]. Aktywnie działał także Gimnazjalny Klub Sportowy. Gdy wybuchła [[II wojna światowa]], część uczniów starszych klas zgłosiła się na ochotnika do walki z okupantem. Po wyzwoleniu Wejherowa, w marcu [[1945]], przystąpiono do reaktywowania Liceum Ogólnokształcącego. W [[Historia Polski (1944-1989)|czasach komunistycznych]] działała w szkole tajna organizacja „Żak”. Miała ona charakter opozycyjny w stosunku do ustroju istniejącego w Polsce. W obecnym budynku liceum znalazło się w roku [[1965]]. Uroczyste otwarcie odbyło się 7 listopada. Obecnie liceum wchodzi w skład Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1.▼