Kajetan Boratyński: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne redakcyjne |
m drobne techniczne |
||
Linia 37:
Przebywał początkowo w [[Călimănești]], a następnie od 3 do 13 października w obozie [[internowanie|internowania]] w [[Drăgășani]]. Po otrzymaniu paszportu od kuriera przybywającego z ambasady w Bukareszcie uciekł z obozu. W [[Konstanca|Konstancy]] 20 października wsiadł na statek płynący do Francji i po rejsie przez [[Stambuł]], [[Pireus]], [[Aleksandria|Aleksandrię]] i [[Bejrut]], 13 listopada 1939 przybył do [[Marsylia|Marsylii]]. Skierowany do bazy lotnictwa w [[Lyon]]-[[Bron]]. Do [[Kampania francuska 1940|klęski Francji w czerwcu 1940]] służył na różnych stanowiskach w 3 i 4 Eskadrze Zapasowej CWL, do której przydział mieli szeregowcy lotnictwa, następnie został ewakuowany drogą morską do Wielkiej Brytanii. Od 14 lipca 1940 przebywał w obozie lotnictwa w [[Weeton]], skąd 3 sierpnia został przeniesiony do Bazy Sił Powietrznych w [[Blackpool]]. Służył w Eskadrze Sztabowej Centrum Wyszkolenia Ziemnego. Po przeszkoleniu 19 kwietnia 1942 został przydzielony do jednostki wyszkolenia bojowego 18 Operational Training Unit (18 OTU) w [[Bramcote]]. Rozpoczął loty na samolotach bombowych [[Vickers Wellington|Wellington]] w ramach kursu zgrywania załóg: głównie przeloty nawigacyjne i ćwiczebne bombardowania.
W czasie "nalotu 1000 bombowców" 25 na 26 czerwca 1942 na [[Brema|Bremę]] jego samolot został zaatakowany i trafiony przez niemiecki nocny myśliwiec. Wellington zdołał uciec nieprzyjacielowi, jednak po awarii lewego silnika pilot zdecydował się na lądowanie przymusowe na północny zachód od [[Leeuwarden]] w Holandii. Polacy lądowali bez strat własnych, po wylądowaniu podpalili samolot, podczas odpoczynku w stogach siana zostali aresztowani przez policję holenderską i żołnierzy niemieckich. Boratyński został przewieziony do obozu przejściowego Dulag Luft 3 w [[Oberursel]] koło [[Frankfurt nad Menem|Frankfurtu nad Menem]], skąd przeniesiono go do [[Stalag Luft III|Stalagu Luft III]] w [[Żagań|Żaganiu]], gdzie przebywał do 27 stycznia 1945, gdy w związku z [[Operacja wiślańsko-odrzańska|ofensywą styczniową]] [[Armia Czerwona|Armii Czerwonej]] jeńców Stalagu Luft
Po powrocie do Wielkiej Brytanii Boratyński trafił początkowo do Bazy Sił Powietrznych w [[Dunholme Lodge]] a 25 lipca 1945 r. został przeniesiony do sztabu polskiego oficera łącznikowego przy dowództwie Transport Command (brytyjskiego lotnictwa transportowego) w [[Bushy Head]] koło Londynu w charakterze oficera oświatowego oraz oficera ds. public relations. Opublikował wówczas w czasopiśmie ''Myśl Lotnicza'' kilka artykułów o lotnictwie transportowym. Po rozformowaniu Polskich Sił Powietrznych wstąpił do [[Polski Korpus Przysposobienia i Rozmieszczenia]]. [[Demobilizacja|Zdemobilizował]] się 20 lutego 1949 w polskim stopniu kapitana i brytyjskim Flight Lieutenanta. Zdecydował się na osiedlenie się w Wielkiej Brytanii.
| |||