Janusz Meissner: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
→‎„Sprawa Orłosia”: Merytoryczne- złagodzono tendencyjność wpisu, podano argumenty przedstawiające przeciwny punkt widzenia
Znaczniki: Przypisy do Wikipedii VisualEditor
Linia 54:
 
=== „Sprawa Orłosia” ===
W książkach ''Wiatr w podeszwach'' i ''Pilot gwiaździstego szlaku'' Meissner opisał jedną z największych wojskowych katastrof lotniczych w przedwojennej Polsce. 25 lipca 1931 w Dęblinie doszło do zderzenia samolotów "Bartel" pilotowanego przez kpr. Konrada Rynkowskiego oraz "Morane" z załogą instruktor- kpt. Karol Orłoś i uczeń-por Bolesław Rogowski, w wyniku czego wszyscy trzej lotnicy zginęli na miejscu. Meissner winą za wypadek obarczył błędne decyzje podjęte kpt. Orłosia, które miały doprowadzić do znalezienia się obu samolotów na kursie grożącym kolizją, a w konsekwencji do zderzenia.
W książkach ''Wiatr w podeszwach'' i ''Pilot gwiaździstego szlaku'' Meissner opisał w sposób wyjątkowo stronniczy jedną z największych wojskowych katastrof lotniczych w przedwojennej Polsce. Całą winą za wypadek z 25 lipca 1931 w Dęblinie oskarżył szefa pilotażu szkoły, pilota kpt. [[Karol Orłoś|Karola Orłosia]]. W rzeczywistości Meissner, który podobno miał być świadkiem tej katastrofy, wymyślił po prostu wersję przedstawioną w książce, mszcząc się na swoim przełożonym, z którym był wcześniej skonfliktowany. Świadkiem wypadku był jeden z najlepszych polskich pilotów, późniejszy dowódca słynnego Dywizjonu 303, [[Witold Urbanowicz (generał)|Witold Urbanowicz]], który – w liście z 1 listopada 1974 do rodziny Karola Orłosia – dokładnie opisał całe zdarzenie i haniebną rolę Meissnera, zdyskwalifikował ponadto tego ostatniego jako pilota. List był przeznaczony do publikacji właśnie w celu obrony dobrego imienia Karola Orłosia, ale [[Wydawnictwo Iskry]] (wydawca Meissnera) odmówiło wówczas opublikowania samego listu czy też sprostowania i nie chciało angażować się w tę sprawę. Broniący honoru swego stryja pisarz [[Kazimierz Orłoś]] był wówczas (w 1974) szykanowany przez komunistyczne władze, ponadto jego nazwisko objęto zapisem PRL-owskiej cenzury. Ostatecznie list ten opublikowano dopiero w 2015<ref>Kazimierz Orłoś, ''Dzieje dwóch rodzin. Mackiewiczów z Litwy i Orłosiów z Ukrainy'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 2015 r., s. 299.</ref>
 
W książkach ''Wiatr w podeszwach'' i ''Pilot gwiaździstego szlaku'' Meissner opisał w sposób wyjątkowo stronniczy jedną z największych wojskowych katastrof lotniczych w przedwojennej Polsce. Całą winą za wypadek z 25 lipca 1931 w Dęblinie oskarżył szefa pilotażu szkoły, pilota kpt. [[Karol Orłoś|Karola Orłosia]]. W rzeczywistości Meissner, który podobno miał być świadkiem tej katastrofy, wymyślił po prostu wersję przedstawioną w książce, mszcząc się na swoim przełożonym, z którym był wcześniej skonfliktowany. Świadkiem wypadku był jeden z najlepszych polskich pilotów, późniejszy dowódca słynnego Dywizjonu 303, [[Witold Urbanowicz (generał)|Witold Urbanowicz]], który – w liście z 1 listopada 1974 do rodziny Karola Orłosia – dokładnie opisał całe zdarzenie, izarzucając haniebnąMeissnerowi rolęstronniczość, zmyślenie przebiegu katastrofy Meissneraoraz niesłuszne obarczenie winą za wypadek kpt. Orłosia, zdyskwalifikowałoraz dyskwalifikując ponadto tego ostatniegoMeissnera jako pilota. Przyczyną takiego ujęcia katastrofy w powieściach miała być zemsta na przełożonym, z którym Meissner był skonfliktowany. List był przeznaczony do publikacji właśnie w celu obrony dobrego imienia Karola Orłosia, ale [[Wydawnictwo Iskry]] (wydawca Meissnera) odmówiło wówczas opublikowania samego listu czy też sprostowania i nie chciało angażować się w tę sprawę. Broniący honoru swego stryja pisarz [[Kazimierz Orłoś]] był wówczas (w 1974) szykanowany przez komunistyczne władze, ponadto jego nazwisko objęto zapisem PRL-owskiej cenzury. Ostatecznie list ten opublikowano dopiero w 2015<ref>Kazimierz Orłoś, ''Dzieje dwóch rodzin. Mackiewiczów z Litwy i Orłosiów z Ukrainy'', Wydawnictwo Literackie, Kraków 2015 r., s. 299.</ref>
 
Należy jednak zauważyć, że oficjalne dochodzenie prowadzone przez prokuraturę i żandarmerię wojskową winą za wypadek obarczyło wyłącznie załogi obu rozbitych samolotów<ref>{{Cytuj |autor = Protokół prokuratury wojskowej z dn. 14.08.1931 |tytuł = https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Thumb_002.jpg |data = }}</ref><ref>{{Cytuj |autor = Protokół prokuratury wojskowej z 14.08.1931r. |tytuł = https://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Protoku%C5%82.jpg |data = }}</ref>. Tajemnicą poliszynela był też konflikt pomiędzy Meissnerem a częścią lotników Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie związany z powrotem Meissnera do kraju po 1945 r. i bardzo niepochlebnymi wypowiedziami dotyczącymi emigracyjnych polityków.
 
== Ordery i odznaczenia ==