Tesmer: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne techniczne |
m drobne merytoryczne |
||
Linia 4:
|Plik:POL COA Tesmer I b.svg|Herb Tesmer I b
|Plik:POL COA Tesmer I c.svg|Herb Tesmer I c
|Plik:POL COA Tesmer Id.svg|Herb Tesmer I d
}}
[[Plik:PL Stanisław Teodor Chrząński-Tablice odmian herbowych.djvu|thumb|200px|page=19|Strona z ''Tablic odmian herbowych'' Chrząńskiego. Herb Tesmer (tu jako Ciezmer), w rzędzie 4, kolumnie 2]]
'''Tesmer
== Opis herbu ==
Herb znany przynajmniej w
'''Tesmar I
'''Tesmar I a
'''Tesmar I b
'''Tesmar I c
'''Tesmar I d (Tesmar, Tessmar, Przyjaciel odmienny)''': Pole srebrne, strzały stalowe, w klejnocie strzały bez żeleźców.
== Najwcześniejsze wzmianki ==
Wariant I wymieniany w herbarzach: [[Jan Karol Dachnowski|Dachnowskiego]] (''Herbarz szlaachty Prus Królewskich''), [[Teodor Chrząński|Chrząńskiego]] (''Tablice odmian herbowych'') oraz w pracach [[Franciszek Piekosiński|Piekosińskiego]] (publikacje w ''Heroldzi polskim'' oraz ''Wiadomościach Numizmatyczno-Archeologicznych''). Wariant I a znany jest Dachnowskiegmu, Piekosińskiemu, a także Bagmihlowi (''Pommersches Wappenbuch'') i Żernickiemu (''Der polnische Adel''). Warianty I b oraz I c przytaczane są przez ''Nowego [[Johann Siebmacher|Siebmachera]]''. Wariant I b używany był na Kaszubach i w Prusach Zachodnich w połowie XVII wieku, zaś wariant I c pochodzi z pieczęci Georga von Tesmar "von Bern" z 1555, z [[Bukowiec (województwo pomorskie)|Bukowca]]. Wariant I d znana jest z witraża ratuszu w [[Lębork]]u, pochodzącego z 1900 roku, który ufundował Hermann von Tessmar z [[Borkowo|Borkowa]].
Istniały na Pomorzu trzy rodziny tego nazwiska, mającego pochodzić od słowiańskiego imienia Cieszymir. [[Tesmar|Jedna]] wywodziła się z Meklemburgii i pisała się Tesmar, [[Tesmar II|druga]] pochodziła z kołobrzeskich patrycjuszy, trzecia była rodziną kaszubską i pisała się Tesmer. Ta ostatnia mieszkała w powiatach [[tczew]]skim i [[Mirachowo (wieś w województwie pomorskim)|mirachowskim]] a także na ziemi lęborsko-bytowskiej. Według legendy rodzina ta miała wywodzić się od brata wielkiego mistrza krzyżackiego, Henryka Dusemera von Arffbergk, stojącego na czele Zakonu w latach 1345–1351. Pierwszym znanym członkiem rodu był Grzegorz Tesmer, sekretarz księcia [[Barnim IX Pobożny|Barnima Starego]] w 1527. Kolejne wzmianki pochodzą z lat: 1560, 1563 (Joachim Tesmer), 1565 (Maciej Tesmer), 1568, 1571, 1581 (Filip Tesmer), 1570 (Baltazar Tesmer w [[Niedamowo|Niedamowie]]). Rodzina posiadała w XVI-XVII wieku wioski [[Wielki Podleś|Podlesie]], [[Koleczkowo]], dział w [[Tuchlino|Tuchlinie]]. Od działu tego przyjmowali nazwisko Tuchliński (np. Jerzy Tesmer Tuchliński w 1618). Część rodziny osiadła w Prusach Zachodnich pod Kwidzynem. Z niej członkowie rodu są wzmiankowani w latach 1632 (Jan Tesmer, zm. 1652), 1691 (Aleksander Tesmer). W XVIII wieku Tesmerowie mieli cząstki wsi: [[Barłomino]], [[Strzeblielinko]], [[Borkowo Lęborskie|Borkowo]], [[Świchowo]], [[Trzebiatkowa]]. W wieku XIX: [[Bochowo]], Borkowo, [[Dąbrówka Lęborska]], [[Węgornia]], [[Gostkowo (powiat bytowski)|Gostkowo]], Trzebiatkowa. Tesmerowie służyli licznie w armii pruskiej. Oprócz nazwiska odmiejscowego Tuchliński, Tesmerowie odnotowani zostali także z nazwiskiem Bukowski (Tesmer występuje wtedy w roli przydomka). Obecnie nazwiska Tesmar i Tessmar używa około 20 osób, Tesmer – ponad 300, Tessmer – ponad 400.▼
== Herbowni ==
Linia 30:
Rodzinę tę odnotowano także z herbem [[Sas Pruski]], wedle Dachnowskiego używała go linia z Podlesia. Nie wiadomo dlaczego doszło do takiej zamiany herbów. W grę wchodzi zapomnienie pierwotnego herbu przez gałąź, błąd heraldyków, bądź przejęcie Sasa Pruskiego od spowinowaconych Mściszewskich.
===
▲Istniały na Pomorzu trzy rodziny tego nazwiska, mającego pochodzić od słowiańskiego imienia Cieszymir. [[Tesmar|Jedna]] wywodziła się z Meklemburgii i pisała się Tesmar, [[Tesmar II|druga]] pochodziła z kołobrzeskich patrycjuszy, trzecia była rodziną kaszubską i pisała się Tesmer. Ta ostatnia mieszkała w powiatach [[tczew]]skim i [[Mirachowo (wieś w województwie pomorskim)|mirachowskim]] a także na ziemi lęborsko-bytowskiej. Według legendy rodzina ta miała wywodzić się od brata wielkiego mistrza krzyżackiego, Henryka Dusemera von Arffbergk, stojącego na czele Zakonu w latach 1345–1351. Pierwszym znanym członkiem rodu był Grzegorz Tesmer, sekretarz księcia [[Barnim IX Pobożny|Barnima Starego]] w 1527. Kolejne wzmianki pochodzą z lat: 1560, 1563 (Joachim Tesmer), 1565 (Maciej Tesmer), 1568, 1571, 1581 (Filip Tesmer), 1570 (Baltazar Tesmer w [[Niedamowo|Niedamowie]]). Rodzina posiadała w XVI-XVII wieku wioski [[Wielki Podleś|Podlesie]], [[Koleczkowo]], dział w [[Tuchlino|Tuchlinie]]. Od działu tego przyjmowali nazwisko Tuchliński (np. Jerzy Tesmer Tuchliński w 1618). Część rodziny osiadła w Prusach Zachodnich pod Kwidzynem. Z niej członkowie rodu są wzmiankowani w latach 1632 (Jan Tesmer, zm. 1652), 1691 (Aleksander Tesmer). W XVIII wieku Tesmerowie mieli cząstki wsi: [[Barłomino]], [[Strzeblielinko]], [[Borkowo Lęborskie|Borkowo]], [[Świchowo]], [[Trzebiatkowa]]. W wieku XIX: [[Bochowo]], Borkowo, [[Dąbrówka Lęborska]], [[Węgornia]], [[Gostkowo (powiat bytowski)|Gostkowo]], Trzebiatkowa. Tesmerowie służyli licznie w armii pruskiej. Oprócz nazwiska odmiejscowego Tuchliński, Tesmerowie odnotowani zostali także z nazwiskiem Bukowski (Tesmer występuje wtedy w roli przydomka). Obecnie nazwiska Tesmar i Tessmar używa około 20 osób, Tesmer – ponad 300, Tessmer – ponad 400.
== Bibliografia ==
* {{cytuj książkę |nazwisko=Pragert |imię=Przemysław |autor link=|inni= |tytuł= Herbarz szlachty kaszubskiej |tom=3 |url= |data= |rok=2009 |miesiąc= |wydawca= Wydawn. BiT |miejsce=Gdańsk |isbn=9788392738367 |strony=184–187, 278|rozdział= |adres rozdziału=|cytat =}}
* {{cytuj książkę |nazwisko=Pragert |imię=Przemysław |tytuł= Herbarz szlachty kaszubskiej |tom=5 |data= 2018 |isbn= 9788395031038 |strony=320| wydawca= Wydawnictwo BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska| miejsce= Gdańsk}}
== Linki zewnętrzne ==
| |||