Wolszlegier: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m drobne merytoryczne |
|||
Linia 1:
[[Plik:POL COA Wolszlegier.svg|right|200px|Herb Wolszlegier]]
'''Wolszlegier
== Opis herbu ==
Opis z wykorzystaniem zasad [[blazonowanie|blazonowania]], zaproponowanych przez [[Alfred Znamierowski|Alfreda Znamierowskiego]]<ref>{{cytuj książkę|tytuł=Wielka księga heraldyki|autor=Alfred Znamierowski|autor2=Paweł Dudziński|miejsce=Warszawa|wydawca=Świat Książki|isbn=978-83-247-0100-1|rok=2008|strony=104–108}}</ref>:
''W czerwonym dwie strzały srebrne na opak w krzyż skośny, na nich takaż strzała. [[Klejnot herbowy|Klejnot]]: nad [[hełm heraldyczny|hełmem]] w [[korona rangowa|koronie]] skrzydło orle czerwone, przeszyte strzałą. [[Labry (heraldyka)|Labry]] czerwone, podbite srebrem.''
== Najwcześniejsze wzmianki ==
Wymieniany wyłącznie przez herbarze niemieckojęzyczne: ''
== Rodzina Wolszlegier ==▼
Rodzina pochodząca z Niemiec, osiadła w XVI wieku na polskim [[Pomorze|Pomorzu]] w powiecie [[człuchów|człuchowskim]]. W roku 1570 wymienionych jest czterech Wolszlegierów, współwłaścicieli wsi [[Płonica]] (Platendynk). W wieku kolejnym rodzina posiadała jeszcze [[Ciecholewy]], [[Cołdanki]], [[Czosnowo]], [[Nieżychowice|Szenfeld]], [[Jaromierz]] i [[Zawada (powiat człuchowski)|Zawada]]. W wieku XVII występują jako właściciele dodatkowo [[Zamarte]]go, [[Słupy (województwo pomorskie)|Słupów]], [[Silno|Silna]], [[Racławki|Racławków]], [[Tuchółka|Tuchółki]] i działów we wsiach [[Gockowo]] i [[Przechlewo]]. W wieku XIX występują jeszcze jako właściciele wsi [[Belno]], [[Gołuszyce]], [[Laskowice (województwo pomorskie)|Laskowice]], [[Łowin]] i [[Chraplewo]], [[Ciężkowo]] i [[Iwno (województwo kujawsko-pomorskie)|Iwno]] w pow. nakielskim. Rodzina mimo niemieckich korzeni czuła się Polakami, pełniła funkcje publiczne w pomorskiem. Rodzina [[legitymacja szlachectwa|wylegitymowała]] się w [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwie Polskim]]: w 1845 Karol Marcin Wolszlegier i w 1855 Piotr Wolszlegier, syn Marcina, kapitana Wojska Polskiego (jednak bez podania herbu).▼
== Herbowni ==
Wolszlegier (Wollenschlaeger, Wollschlager, Wollschläger, Wollszleger, Wolszleger).
Heraldyka polska zna tę rodzinę, ale przypisuje jej herb Bełty bez żadnych odmian<ref name=Gajl>{{Cytuj książkę | nazwisko= Gajl | imię=Tadeusz | autor link=Tadeusz Gajl | tytuł= Herbarz polski od średniowiecza do XX wieku : ponad 4500 herbów szlacheckich 37 tysięcy nazwisk 55 tysięcy rodów | data= 2007| wydawca= L&L| miejsce= |strony=528| isbn= 978-83-60597-10-1|url=http://herbyszlachty.pl/herby_nazwiska.php?lang=pl&herb=Belty}}</ref>. Herb Bełty bez odmian potwierdza też herb na witrażu w [[Kalwaria Wielewska|Kaplicy Ukrzyżowania w Wielu]] z 1916 roku, który należał do braci Władysława i ks. dr. Antoniego Wolszlegierów z [[Nieżychowice|Szenfeld]], zaangażowanych w budowę kaplicy<ref>{{cytuj książkę |nazwisko=Pragert |imię=Przemysław |tytuł= Herbarz szlachty kaszubskiej |tom=5 |data= 2018 |isbn= 9788395031038 |strony=259-260, 310| wydawca= Wydawnictwo BiT Beata Żmuda-Trzebiatowska| miejsce= Gdańsk}}</ref>.
▲=== Rodzina Wolszlegier ===
▲Rodzina pochodząca z Niemiec, osiadła w XVI wieku na polskim [[Pomorze|Pomorzu]] w powiecie [[człuchów|człuchowskim]]. W roku 1570 wymienionych jest czterech Wolszlegierów, współwłaścicieli wsi [[Płonica]] (Platendynk). W wieku kolejnym rodzina posiadała jeszcze [[Ciecholewy]], [[Cołdanki]], [[Czosnowo]], [[Nieżychowice|Szenfeld]], [[Jaromierz]] i [[Zawada (powiat człuchowski)|Zawada]]. W wieku XVII występują jako właściciele dodatkowo [[Zamarte]]go, [[Słupy (województwo pomorskie)|Słupów]], [[Silno|Silna]], [[Racławki|Racławków]], [[Tuchółka|Tuchółki]] i działów we wsiach [[Gockowo]] i [[Przechlewo]]. W wieku XIX występują jeszcze jako właściciele wsi [[Belno]], [[Gołuszyce]], [[Laskowice (województwo pomorskie)|Laskowice]], [[Łowin]] i [[Chraplewo]], [[Ciężkowo]] i [[Iwno (województwo kujawsko-pomorskie)|Iwno]] w pow. nakielskim. Rodzina mimo niemieckich korzeni czuła się Polakami, pełniła funkcje publiczne w pomorskiem. Rodzina [[legitymacja szlachectwa|wylegitymowała]] się w [[Królestwo Polskie (kongresowe)|Królestwie Polskim]]: w 1845 Karol Marcin Wolszlegier i w 1855 Piotr Wolszlegier, syn Marcina, kapitana Wojska Polskiego (jednak bez podania herbu).
== Przypisy ==
| |||