'''Język szwedzki''' (szw. {{k|sv|svenska språket}}, {{k|sv|svenska}}) – język [[języki północnogermańskie|północnogermański]] wschodni (wschodnioskandynawski), używany głównie w [[Szwecja|Szwecji]] i w niektórych częściach [[Finlandia|Finlandii]], przez ok. 9 mln ludzi. WZ uwagi na 5% szwedzkojęzycznych obywateli Finlandii język szwedzki ma w tym kraju, obok [[językJęzyk fiński|fińskiego]], status [[językJęzyk urzędowy|języka urzędowego]], z uwagi na 5% szwedzkojęzycznych obywateli Finlandii zamieszkałych głównie na wybrzeżach tego kraju. Szwedzki jest dość dobrze zrozumiały dla [[Norwegowie|Norwegów]] i, w mniejszym stopniu także dla [[Duńczycy|Duńczyków]]. [[Język standardowy]] w Szwecji, tzw. rikssvenska (szwedzki państwowy) oparty jest na [[dialekt]]ach regionu [[sztokholm]]skiego.
W sytuacjach nieformalnych powszechnie używane są powszechnie kontrastujące [[dialekt niestandardowy|dialekty obiegowe]]. Większość jest jednak dobrze zrozumiała dla pozostałych użytkowników języka szwedzkiego. Obecnie można wyróżnić dwa zespoły dialektów: w Szwecji i Finlandii (tzw. [[fińska odmiana języka szwedzkiego]]). Istnieje też zespół dialektów języka szwedzkiego z [[Estonia|Estonii]], jednak prawie wszyscy [[Estońscy Szwedzi]] opuścili Estonię po zajęciu jej przez [[Armia Czerwona|Armię Czerwoną]]. W południowej części Szwecji – [[Skania|Skanii]] (Skåne) – [[język mówiony]] uległ silnym wpływom duńskim, z bardzo gardłową wymową. Ludność [[Wyspy Alandzkie|Wysp Alandzkich]] mówi dialektem zbliżonym do północnosztokholmskiego. Większość zapożyczeń w języku szwedzkim pochodzi z języków: [[Język niemiecki|niemieckiego]], [[Język francuski|francuskiego]] i [[Język angielski|angielskiego]], pośrednio z [[Łacina|łaciny]] i [[Język grecki|greki]].
Charakterystyczną cechą języka szwedzkiego jest obfitość [[samogłoska|samogłosek]], posiadających 9 [[fonem]]ów podstawowych, a wliczając w nie rozróżnienie między długimi i krótkimi samogłoskami – 17 fonemów samogłoskowych. Szwedzka [[spółgłoska]] ''sj'' (sj-ljudet), której dialektalne warianty odpowiadają w przybliżeniu głoskom ''sz'' lub ''ś'', w wersji podstawowej nie ma odpowiednika w innych językach (choć w podobny sposób wymawia się ją w [[Język niderlandzki|języku holenderskim]]).
