Wersja z 04:10, 11 sty 2020 edytuj Fiszka (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 19 977 edycji poprawa linków ← poprzednia edycja		Wersja z 11:18, 28 kwi 2020 edytuj anuluj edycję Mouthmam (dyskusja \| edycje) Redaktorzy 3188 edycji jęz. następna edycja →
Linia 5: Zazwyczaj był to instrument o pięciu lub czterech [[Chór (instrumentoznawstwo)\|chórach]] ([[język angielski\|ang.]] course). Najpopularniejsza odmiana to gitara o stroju A-D-G-H-e, od struny najniższej do najwyższej, co odpowiada strojowi pięciu cieńszych strun gitary klasycznej. Używano podwójnych strun poza najcieńszą E, co dawało w sumie do 9 strun. Struny H i G strojono unisono, natomiast struny D i A były ~~dwoma~~dwiema strunami basowymi (standardowa praktyka w Hiszpanii), ~~dwoma~~dwiema wiolinowymi (we Włoszech) lub rejestr zawierał po jednej z obu typów strun. Dlatego struna A mogła brzmieć wyżej od struny G. Taki strój umożliwiał osiągnięcie charakterystycznej faktury i kontrapunktu. Do zapisu muzyki na gitarę używano często [[tabulatura\|tabulatur]]. Różniły się one poważnie od współczesnych. Były odwrócone do „góry nogami” (najniższa struna - najwyższa linia).

Gitara barokowa: Różnice pomiędzy wersjami