Cesarstwo zachodniorzymskie: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
m →‎Konflikt z Hunami: poprawa linków
Michu1945 (dyskusja | edycje)
Linia 86:
== Lata 395 − 406 ==
=== Ostateczny podział imperium ===
Choć cesarstwo rzymskie kilkakrotnie już w swojej historii było dzielone pomiędzy dwóch władców (pierwszego podziału dokonał [[Dioklecjan]]<ref>J. Vogt, s. 82.</ref>), to jednak zawsze udawało się to państwo zjednoczyć. Ostatecznego podziału dokonał dopierow 395 r. [[Teodozjusz I Wielki|Teodozjusz Wielki]], który w 395swoim r.,testamencie napo łożuswej śmierci. podzielił państwo pomiędzyJego swoich synówsynowie [[Flawiusz Honoriusz|HonoriuszaHonoriusz]], któremu przypadł Zachód i [[Arkadiusz (cesarz bizantyński)|ArkadiuszaArkadiusz]], któryktóremu został władcąprzypadł WschoduWschód<ref>J. Vogt, s. 191.</ref>, objęli rządy. W ten sposób Honoriusz został pierwszym władcą cesarstwa zachodniorzymskiego. Ponieważ był osobą małoletnią, praktyczną władzę w państwie posiadał jego opiekun [[Stylicho]]<ref>J. Vogt, s. 193.</ref>.
 
U schyłku IV wieku siły zbrojne cesarstwa rzymskiego liczyły ok. 500 tys. żołnierzy. Wojska pograniczne (''[[limitanei]]'') chroniły granice imperium stacjonując w garnizonach, natomiast porządek wewnętrzny utrzymywały wojska rezerwowe (określane jako: ''palatini'' i ''[[comitatenses]]'') stacjonujące w ważniejszych strategicznie miastach. Na początku V w. imperium rzymskie dzieliło się na: 4 prefektury (każdą z nich zarządzał ''praefectus praetorio''), 13 diecezji (na czele każdej stał ''vicarius'') i 120 prowincji (każda zarządzana przez ''praesesa'')<ref name=Manteuffel>T. Manteuffel, s. 17-19.</ref>.