Silnik liniowy: Różnice pomiędzy wersjami

[[Plik:Linear motor by Zureks.jpg|thumb|Prototyp silnika liniowego]]

[[Plik:JFK AirTrain.agr.jpg|thumb|[[Nowy Jork]] – kolej AirTrain [[Port lotniczy Nowy Jork-JFK|JFK]]. Element silnika liniowego znajduje się w osi toru. Zasilanie pociągów z [[trzecia szyna|trzeciej szyny]].]]

Bieżnik stanowi ferromagnetyczna warstwa przewodząca (np. szyna aluminiowa), która spełnia rolę klatki.

 

Budowa najczęściej wykorzystywanych typów silników liniowych np. silnik liniowy płaski, Najczęściej są to silniki z  jednostronnym lub dwustronnym induktorem. Rdzeń magnetyczny induktora jest wykonany z blach elektrotechnicznych, element przewodzący prąd w części wtórnej może być wykonany z blachy aluminiowej, miedzianej albo tkaniny, której osnowa (w kierunku zgodnym z prędkością stanowią mocne nitki nośna, a wątek (kierunek prostopadły do prędkości) stanowi linka miedziana, rdzeń magnetyczny części wtórnej może być wykonany z płyty żelaznej.

 

Występuje również silnik liniowy tubowy, który powstaje gdy rdzeń stojana i wirnika zostaną rozwinięte do powierzchni płaskich, a potem zwinięte wokół osi przechodzących wzdłuż tych rdzeni. W takim silniku część pierwotną i część wtórną stanowią cylindry ustawione względem siebie współosiowo. Część wtórna jest umieszczona wewnątrz części pierwotnej silnika. Wytworzone w części pierwotnej pole magnetyczne porusza się w kierunku osiowym, pociągając za sobą nieuzwojoną, ferromagnetyczną część wtórną.

 

W silnikach tych część ruchomą stanowi induktor złożony z dwóch współpracujących części, pomiędzy którymi znajduje się aluminiowy bieżnik. Cewki o numerach nieparzystych są połączone szeregowo, zasilane napięciem (''u''1) o stałej amplitudzie (''U''1). Cewki o numerach parzystych, też są połączone szeregowo, zasilane napięciem (''u''2) o amplitudzie (''U''2) przesuniętym w fazie o 90 stopni. Otrzymane pole magnetyczne przesuwa się względem induktora z prędkością synchroniczną. Prędkość liniowa nie zależy od ilości par biegunów