Jan Mitręga: Różnice pomiędzy wersjami

|odznaczenia = {{order|OBPL|2}} {{order|OSP|1}} {{order|OSP|1}} {{order|OOP|KKG}} {{order|OOP|KKO}} {{order|OOP|KO}} {{order|KZ|Z}} {{order|KZ|S}} {{order|MDPM}} {{order|OBL|CS1}}

}}

'''Jan Karol Mitręga''' (ur. [[21 kwietnia]] [[1917]] w [[Michałkowice|Michałkowicach]], zm. [[8 listopada]] [[2007]] w [[Katowice|Katowicach]]) – polski [[polityk]] [[komunizm|komunistyczny]], [[Ministerstwo Energii|minister górnictwa i energetyki]] w latach 1959–1974, [[wiceprezes Rady Ministrów]] w latach 1970–1975. [[Przedstawiciele dyplomatyczni Polski|Ambasador PRL]] w [[Czechosłowacja|Czechosłowacji]] od 1975 do 1982. Poseł na [[Sejm Rzeczypospolitej Polskiej|Sejm]] [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|PRL]] [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej III kadencji|III]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej IV kadencji|IV]], [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej V kadencji|V]] i [[Posłowie na Sejm Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej VI kadencji|VI]] kadencji.

 

== Życiorys ==

Urodzony w polskiej rodzinie o tradycjach powstańczych i narodowych, był synem Karola i Marii. W 1935 wstąpił do Związku Młodzieży Socjalistycznej, a w 1936 do [[Komunistyczny Związek Młodzieży Polski|Komunistycznego Związku Młodzieży Polskiej]]. Od 1937 pracował na [[Kopalnia Węgla Kamiennego Michał|kopalni węgla kamiennego „Michał”]] w [[Michałkowice|Michałkowicach]]. W czasie [[II wojna światowa|II wojny światowej]] był współorganizatorem akcji strajkowej wymierzonej w politykę [[Niemcy|Niemiec]], sprzeciwiającej się 10-godzinnemu systemowi pracy. W 1945 stanął na czele konspiracyjnej Rady Zakładowej, czuwającej nad tym, by Niemcy nie zniszczyli zakładu pracy podczas swojej ewakuacji. W latach 1947–1952 był szefem Rady Zakładowej KWK Michał. W 1952 ukończył [[Akademia Górniczo-Hutnicza im. Stanisława Staszica w Krakowie|Akademię Górniczo-Hutniczą w Krakowie]]. W latach 1945–1970 był członkiem Zarządu Głównego [[Związek Zawodowy Górników w Polsce|Związku Zawodowego Górników]], a w latach 1955–1975 prezesem Zarządu Głównego [[Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Górnictwa|Stowarzyszenia Inżynierów i Techników Górnictwa]].