Szawuot: Różnice pomiędzy wersjami

W opisach biblijnych święto miało charakter rolniczy, określało dzień początku zbiorów pszenicy{{r|żih}}. Rozpoczęcie żniw w IzraeluPalestynie wyznaczało święto [[Pesach]] i rozpoczynano je wówczas od zbioru [[jęczmień|jęczmienia]]. [[Żniwa]] trwały siedem tygodni i były okresem radości (por. [[Księga Jeremiasza|Jer]] 24; [[Księga Izajasza|Iz]] 2), a kończyły się zbiorem najpóźniej dojrzewającego zboża ([[pszenica|pszenicy]]) w Szawuot{{r|Hirsch}}. Dlatego w tym dniu, oprócz codziennej ofiary z pokarmów i z płynów, składano w ofierze dwa bochenki chleba (''leḥem tenufah'' – chleby kołysania{{u|Uwaga1}}{{r|Lemański}}), upieczone na zakwasie, z dwóch dziesiątych [[Efa (jednostka miary)|efy]] świeżej mąki pszenicznej pochodzącej z nowych zbiorów{{r|żih}}{{r|Hirsch}} (Kpł 23,17) oraz – zalecaną przez [[Księga Liczb|Księgę Liczb]] (Lb, 28,26–31) – ofiarę przebłagalną w postaci dwóch młodych cielców, barana, kozła oraz siedmiu jednorocznych jagniąt. [[Księga Kapłańska]] (Kpł 23,18–19) zalecała nieco inny skład ofiary całopalnej: siedem baranków, dwa barany i jednego cielca, a także ofiarę przebłagalną z koźlęcia i ofiarę biesiadną z dwóch jednorocznych baranków{{r|żih}}. Praca w tym dniu była zakazana, a Szawuot było jednym z trzech świąt, podczas których mężczyźni wykonywali [[taniec rytualny|rytualny taniec]] wokół ołtarza{{r|Hirsch}}.