Lech Sadowski: Różnice pomiędzy wersjami

Był synem Bronisława i Ludwiki Iwaszkiewicz. Po ukończeniu w 1937 gimnazjum we Lwowie studiował prawo na [[Uniwersytet Warszawski|Uniwersytecie Warszawskim]] na którym po wojnie w 1950 uzyskał dyplom. Od października 1939 w konspiracji w Oddziale Dyspozycyjnym Dowództwa Głównego [[Służba Zwycięstwu Polski|SZP]]<ref group="uwaga">Późniejsza „Baszta”</ref>. W dniu 8 października 1939 roku razem z [[Józef Mrozowicki (1913–1940)|Józefem Mrozowickim]] i dwoma innymi działaczami Legionu Młodzieży Polskiej założył tajną organizację wojskową, 16 października zostali zaprzysiężeni członkowie organizacji dobrani na bazie działaczy młodzieżowych z nurtu piłsudczykowskiego. Początkowo została nadana jej nazwa P.O.W., przez wzgląd na tradycję. Wkrótce podporządkowali się Służbie Zwycięstwu Polsce, nawiązując kontakt z [[Janusz Albrecht|płk. dypl. Januszem Albrechtem]]. Pierwszym dowódcą sformowanego batalionu został Leon Stachórski, a I zastępcą został Mrozowicki, po aresztowaniu 23 listopada Leona Stachórskiego przejął dowództwo [[Józef Mrozowicki (1913–1940)|Józef Mrozowicki]], który został aresztowany 23 marca 1940 roku. Po Mrozowickim dowództwo oddziału przejął Jan Mazur, ps. „Adam”, a od października 1940 roku Lech Sadowski, który początkowo w tym oddziale był dowódcą sekcji, później plutonu, następnie zastępcą dowódcy<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = Korespondencja Lecha Sadowskiego i Józefa Mrozowickiego oraz wycinki prasowe i opracowania, [w:] the Jozef Pilsudski Institute w Nowym Jorku, collection No. 82, papiery Tadeusza Aleksandra Pawłowicza |data = }}</ref>. Wspólnie z Józefem Mrozowickim od października 1939 roku wydał kilka numerów ''„Biuletynu Niepodległość”,'' pierwszego w Warszawie pisma podziemnego<ref>{{Cytuj |autor = Kazimierz Jasiewicz |tytuł = Lista strat ziemiaństwa polskiego 1939-1956, Warszawa, s. 690. |data = 1995}}</ref>. Przybył do Lwowa 7 października 1941 w składzie tzw. „ekipy warszawskiej”, której zadaniem było zorganizowanie tam Obszaru Lwów. Od grudnia 1941 był organizatorem i szefem [[Biuro Informacji i Propagandy|BIP-u]] [[Obszar Lwowski AK|Obszaru Lwów AK]]. Rozpoczął wydawanie w listopadzie 1941 nasłuchów radiowych dla potrzeb Komendy Obszaru, a w grudniu 1941 ukazał się pierwszy numer „Biuletynu Informacyjnego Ziemi Czerwieńskiej”, który zredagował. 25 kwietnia 1942 został przypadkowo aresztowany, a 15 kwietnia 1943 odbity z więzienia. Był następnie przerzucony do Warszawy, gdzie przez kilka miesięcy pracował w Wydziale Informacji BIP-u KG AK, m.in. kierował Podwydziałami P i W, był także inspektorem terenowym BIP-u KG. Przeniesiony został na początku 1944 do Wydziału Propagandy BIP-u KG. W [[Powstanie warszawskie|powstaniu warszawskim]] był od połowy sierpnia 1944 dowódcą Oddziału Osłonowego „Chwaty” oraz pełnił funkcję oficera do zleceń Wydziału Propagandy. Mianowany porucznikiem rezerwy<ref group="uwaga">Rozkaz z 18 września 1944</ref>. Powrócił z niewoli do Warszawy, gdzie pracował jako prawnik, m.in. w [[Zjednoczone Zespoły Gospodarcze INCO|Zjednoczonych Zespołach Gospodarczych INCO]] [[Stowarzyszenie „Pax”|Stowarzyszenia „Pax”]].