Zachariasz (papież): Różnice pomiędzy wersjami

Zachariasz zaraz po wyborze wysłał legatów do cesarza [[Konstantyn V Kopronim|Konstantyna V Kopronima]]. Kontynuował politykę ustaloną przez swoich poprzedników. Opierał się ikonoklastycznym roszczeniom cesarza Konstantyna i jednocześnie starał się nie zrywać więzów z cesarstwem{{r|Wollpert}}. Nie otrzymał jednak ze strony Bizancjum wsparcia niezbędnego do skutecznego odparcia ataków Longobardów, gdyż było ono wówczas zajęte walkami z Arabami, oraz z ludami koczowniczymi - m.in. ze Słowianami i Awarami - które pojawiły się na terenie Bałkanów. Zachariasz, który chronił się wówczas w Zamku św. Anioła, wezwał na pomoc Franków pod wodzą Pepina Krótkiego, który interweniował i rozbił Longobardów, a władztwo nad zdobytym terytorium przekazał Zachariaszowi, co stało się zaczątkiem świeckiego państwa kościelnego. Na prośbę [[Pepin Krótki|Pepina Krótkiego]] wydał formalne rozporządzenie, aby tytuły królewskie nadawano tym, którzy faktycznie sprawują władzę{{r|Kelly}}. W efekcie poparł swym autorytetem detronizację ostatniego króla z dynastii [[Merowingowie|Merowingów]], [[Childeryk III|Childeryka III]] i nakazał [[Bonifacy-Winfrid|św. Bonifacemu]] (który był już wówczas [[legat papieski|legatem papieskim]]) namaścić Pepina Krótkiego na nowego króla [[Frankowie|Franków]]{{r|Kelly}}.