Aline Réveillaud de Lens: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+ 5 kategorii za pomocą HotCat |
mNie podano opisu zmian |
||
Linia 43:
== Twórczość ==
Twórczość malarska Aline Réveillaud de Lens jest dziś praktycznie nieznana. W 1947 r. jej siostra Marie-Thérèse przekazała kolekcję ponad stu jej obrazów do ratusza w Meknes, gdzie miały się odtąd znajdować na wystawie stałej. Obecnie w jednym z budynków władz miejskich Meknes można zobaczyć sześć jej płócien.{{odn|Sokołowicz|s=337|2020}} W prywatnym archiwum rodziny de Lens znajduje się spis przekazanych tam obrazów, w tym fotografie sześciu; w posiadaniu rodziny jest również 20 oryginalnych [[Gwasz|gwaszy]],{{odn|Sokołowicz|s=363-364|2020}} z których jeden zdobi okładkę pierwszego wydania jej dziennika. Dziś Aline Réveillaud de Lens znana jest głównie jako pisarka.
W latach 1917-1919 na łamach "Revue de Paris''"'' ukazują się jej 23 nowele wydane w 1919 r. razem pod tytułem ''Le harem entr’ouvert'' (Zza wpółotwartych drzwi haremu)''.'' Cykl składa się z części tunezyjskiej i marokańskiej i opowiadają o problemach miejscowych kobiet takich, jak izolacja od świata i zależność od mężczyzny, ale też o codziennych kobiecych przyjemnościach. W pierwszej części europejska narratorka jest łatwo identyfikowalna z autorką, natomiast w drugiej, inspirowanej pobytem autorki w Maroku używane słownictwo i zwroty często wskazują, że narrator /-ka należy do świata Maghrebu. W niektórych nowelach widać również inspiracje klasyczną poezją arabską i wschodnią tradycją opowieści publicznych.{{odn|Sokołowicz|s=125-129|2020}}
| |||