Lidia Wysocka: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
→Życiorys: drobne merytoryczne, drobne redakcyjne |
m →Życiorys: drobne redakcyjne |
||
Linia 23:
W 1935 zadebiutowała na srebrnym ekranie główną rolą w filmie ''Kochaj tylko mnie'' u boku [[Witold Zacharewicz|Witolda Zacharewicza]] i [[Kazimierz Junosza-Stępowski|Kazimierza Junoszy-Stępowskiego]]<ref>{{cytuj odcinek |tytuł=Nowa gwiazda: Lidia Wysocka |serial=W Iluzjonie |serial link= |autorzy=[[Stanisław Janicki (filmowiec)|Stanisław Janicki]] |stacja=[[Kino Polska]] |stacja2= |miasto= |emisja=2011 |minuta=}}</ref>. Rok później (1936) ukończyła studia w warszawskim [[Państwowy Instytut Sztuki Teatralnej|Państwowym Instytucie Sztuki Teatralnej]]. Jej debiut sceniczny nastąpił w [[Teatr Polski w Warszawie|Teatrze Polskim w Warszawie]] w 1936. Z powodzeniem występowała w filmie, teatrze i w radiu, zarówno przedwojennym jak i powojennym - w szerokim wachlarzu tematycznym: od dramatu po farsę.
W czasie [[II wojna światowa|drugiej wojny światowej]], w marcu 1941, została aresztowana przez [[Gestapo]] i osadzona na [[Serbia (Warszawa)|Pawiaku]] w ramach akcji odwetowej za likwidację przez polskie podziemie agenta niemieckiego wywiadu [[Igo Sym]]a<ref>{{Cytuj książkę | nazwisko = Bartoszewski | imię = Władysław | tytuł = Kronika wydarzeń w Warszawie 1939–1949 | wydawca = Państwowe Wydawnictwo Naukowe | miejsce = Warszawa | data = 1970 | strony = 26 | nazwisko2 = Brzeziński | imię2 = Bogdan | nazwisko3 = Moczulski | imię3 = Leszek}}</ref> (który partnerował jej w ''Złotej masce''). Podobnie jak jej koledzy i koleżanki bojkotowała kontrolowany przez Niemców teatr. Pracowała jako kelnerka (w [[Na Antresoli|kawiarni „Na Antresoli”]]). W latach 1940–1944 występowała w warszawskim teatrzyku [[Na Antresoli]]. Źródła z epoki wskazują także, że występowała w teatrach w czasie okupacji<ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = (podpis pod zdjęciem) |czasopismo = Nowy Kurier Warszawski |data = 1944-07-06 |wolumin = VI |numer = 159 |s = 4 |cytat = Lidia Wysocka czaruje urodą i wykwintną, subtelną grą w komedii Benedettiego "Szkarłatne róże" w teatrze "Miniatury"}}</ref><ref>{{Cytuj |autor = |tytuł = TEATRY |czasopismo = Nowy Kurier Warszawski |data = 1944-07-06 |wolumin = VI |numer = 159 |s = 3 |cytat = Miniatury (Mazowiecka 12) "Szkarłatne róże" o 17.30}}</ref>. Odmówiła propozycji niemieckich filmowców z [[Universum Film AG|UFA]]<ref>{{cytuj stronę|url= http://niniwa22.cba.pl/igo_sym_byc_tym_co%20slynie.htm | tytuł= Być tym, co słynie. Igo Sym|autor=Bogusław Kunach |data=01/12/2003 |opublikowany=Gazeta Wyborcza |data dostępu=02/05/2010}}</ref><ref>{{cytuj odcinek |tytuł= |serial=Dzieje Warszawy w latach 1920-1939 |serial link= |autorzy=Piotr Sławiński, Leszek Wasiuta, Krzysztof Gostkowski |stacja=[[Telewizja Polska]] |stacja2= |miasto= |emisja=2008 |minuta=}}</ref>.
Aktorkę sportretowała w 1939 [[Maja Berezowska]].
| |||