Algieria: Różnice pomiędzy wersjami

W 1830 Algier został zdobyty przez Francję. W kolejnych latach Francuzi prowadzili systematyczny podbój kraju, spotykając się z oporem algierskich plemion. Wnętrze Algierii siły francuskie opanowały po 1847 wraz z rozbiciem wojsk emira [[Abd al-Kadir]]a. Rząd francuski przyznał Algierii status osadniczego terytorium zamorskiego Francji i od lat 40. XIX wieku prowadził akcję osadniczą. Przeciwko francuskiej [[kolonizacja|kolonizacji]] kraju występowała miejscowa ludność, która kilkukrotnie (między innymi w latach 1857, 1864-66, 1870-71) organizowała antyfrancuskie powstania. W 1881 Francuzi nadali Algierii kodeks tubylczy. Kodeks zakazał lokalnej ludności przynależności do partii politycznych i [[związek zawodowy|związków zawodowych]]. Część represyjnych praw zniesiono po I wojnie światowej. W okresie 20-lecia międzywojennego powstały pierwsze lokalne partie nawołujące do obrony interesu narodowego{{r|PWN}}.

 

 

U progu niepodległości kraju nasiliły się zamachy terrorystyczne podejmowane przez [[Organizacja Tajnej Armii|Organizację Tajnej Armii]], skupiającą pozostałych w kraju francuskich osadników. Terroryzm i jego reakcja ze strony władz spowodowały masowy exodus ludności francuskiej z kraju, do połowy 1962 Algierię opuściło 80% osadników{{r|PWN}}. W 1963 przyjęto pierwszą konstytucję algierską. Premierem i pierwszym prezydentem republiki został [[Ahmad Ben Bella]]. W październiku 1963 suwerenność Algierii zakwestionowało [[Maroko]], w trakcie tak zwanej [[Konflikt marokańsko-algierski (1963)|wojny piaskowej]], w której siły algierskie pokonały wojska marokańskie{{r|ott}}. W 1964 w Algierskiej Karcie Narodowej nakreślono [[socjalizm|socjalistyczny]] program rozwoju państwa, w którym monopartyjne rządy objął Front Wyzwolenia Narodowego. W 1965 miał miejsce [[zamach stanu]] z [[Huari Bumedien]]em na czele. Bumedien w trakcie rządów przeprowadził [[reforma rolna|reformę rolną]] i [[nacjonalizacja|nacjonalizację]] części sektorów przemysłu{{r|PWN}}.