Wilhelm Pluta: Różnice pomiędzy wersjami

W 1972 w następstwie uznania zachodniej granicy [[Polska Rzeczpospolita Ludowa|Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej]] przez [[Niemcy|Republikę Federalną Niemiec]] w [[układ PRL-RFN|układzie PRL-RFN]] (1970) papież [[Paweł VI]] utworzył stałą administrację kościelną dla tzw. [[Ziemie Odzyskane|Ziem Odzyskanych]]. Wilhelm Pluta został [[biskup diecezjalny|biskupem diecezjalnym]] [[Podział administracyjny Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce (1944–1989)#Lata 1972-1991|nowo ustanowionej]] [[diecezja zielonogórsko-gorzowska|diecezji gorzowskiej]]. Przez 30 lat posługi biskupiej troszczył się o kapłanów i rodziny. Jako pierwszy w Polsce stworzył [[duszpasterstwo]] rodzin. Dążył do uświęcenia wiernych swojej diecezji. Opublikował 18 książek. Odegrał znaczącą rolę w budowaniu [[Kościół katolicki|Kościoła]] w północno-zachodniej Polsce.

 

 

Przed katedrą w Gorzowie Wielkopolskim znajduje się jego pomnik{{r|Koniec diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego bp. Wilhelma Pluty}}. W 2013 został otwarty Instytut Wilhelma Pluty w Gorzowie Wielkopolskim{{r|Gorzów Wlkp.: otwarto Instytut Biskupa Wilhelma Pluty}}.

 

W latach 2002–2015 odbył się diecezjalny etap jego [[beatyfikacja|proces beatyfikacyjny]]{{r|Koniec diecezjalnego etapu procesu beatyfikacyjnego bp. Wilhelma Pluty}}. W 2016 otwarto rzymski etap procesu{{r|Teraz najważniejsza modlitwa}}, w 2018 w [[Kongregacja Spraw Kanonizacyjnych|Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych]] złożono jego [[positio]]{{r|Beatyfikacja bp. Wilhelma Pluty jest coraz bliżej}}.