Egzekucja Ludwika XVI: Różnice pomiędzy wersjami

 

== Przed egzekucją ==

 

Urzędowa notyfikacja wyroku nastąpiła w niedzielę, 20 stycznia o godzinie 14:00. Dekrety Konwentu odczytano Ludwikowi, który w odpowiedzi domagał się od Konwentu trzydniowej zwłoki na przygotowanie się do śmierci, swobodnego kontaktu z wybranym przez siebie księdzem i z rodziną oraz zniesienia nieustannego nadzoru. W odpowiedzi Konwentu o 18:00 wyrażono zgodę na kontakt z księdzem i rodziną, odmówiono w sprawie odroczenia egzekucji. Wraz z odpowiedzią Konwentu, przybył do twierdzy Temple ksiądz [[Henry Essex Edgeworth|Edgeworth de Firmont]] – król zamknął się z nim do godziny 20:00. Później zeszła do niego rodzina, której nie widział od 11 grudnia, i rozmawiał z nią bez świadków. Z relacji córki Ludwika [[Maria Teresa Charlotta Burbon|Madame Royale]] wiadomo, że opowiedział dokładnie przebieg swego procesu, udzielał ostatnich wskazań [[Ludwik XVII Burbon|delfinowi]] (kazał mu „wybaczyć tym, którzy posłali go na śmierć”), pobłogosławił dzieci. Odmówił, gdy żona [[Maria Antonina Austriaczka|Maria Antonina]] proponowała, że spędzą z nim całą tę ostatnią noc, dał do zrozumienia, że potrzebuje spokoju. Pożegnał rodzinę o 22:15, zjadł kolację i zamknął się ze spowiednikiem. Zasnął po północy i spał do piątej rano. Ksiądz de Firmont odprawił mszę o szóstej rano, Ludwik przyjął komunię.

 

== Egzekucja ==

uśmierzyła gniew Boga”.}} Głowę króla kat [[Charles Henri Sanson]] okazał ludowi. Egzekucja dokonała się w poniedziałek 21 stycznia 1793 o godzinie 10:22.

 

Zwłoki przewieziono na [[Kaplica Pokutna w Paryżu|cmentarz świętej Magdaleny]]. Akt pogrzebu, podpisany przez dwóch funkcjonariuszy

 

== Zobacz też ==