Awalokiteśwara: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne |
m →Historia: drobne redakcyjne, drobne techniczne |
||
Linia 13:
== Historia ==
W północnych Indiach kult tego bodhisattwy rozwinął się ok. III w i osiągnął apogeum w VII w. Notują to w swoich dziełach chińscy podróżnicy po Indiach – [[Faxian]] i [[Xuanzang]]. Obaj zresztą darzyli Awalokiteśwarę wielkim szacunkiem{{odn|Getty|1988|s=58}}. Jednak od VIII w. buddyzm zaczął tracić w Indiach popularność i po zniszczeniach ostoi buddyzmu – [[klasztor buddyjski|klasztorów]] – przez muzułmanów, praktycznie w XII w. zniknął.
Linia 19:
Kult Awalokiteśwary został w połowie VII w. wprowadzony do [[Tybet (region)|Tybetu]] przez króla [[Songcen Gampo|Songcena Gampo]]. Wkrótce stał się tam najpopularniejszym ze wszystkich buddów i bodhisattwów. Traktowano go i traktuje się go dalej jako przedstawiciela Buddy i strażnika wiary buddyjskiej. I jego kult będzie zapewne istniał do pojawienia się [[Budda Maitreja|Maitrei]] na ziemi{{odn|Blofeld|1988|s=39}}.
Zarówno w Indiach jak i w Tybecie Awalokiteśwara był zawsze
Ilość wyobrażeń poszczególnych buddów i bodhisattwów przedstawionych np. w grotach [[Groty Dziesięciu Tysięcy Buddów|Longmen]], informuje o ich popularności w różnych okresach. Znajduje się tam najwięcej wyobrażeń Buddy Amitabhy – 222. Awalokiteśwara jest reprezentowany przez 197 wyobrażeń. Budda Siakjamuni występuje w 94 wyobrażeniach, a Maitreja – w 62.
Linia 27:
Na powstanie żeńskiej formy tego bodhisattwy złożyły się dwie postacie; jedna z [[panteon]]u tybetańskiego, druga z legendy chińskiej. W buddyzmie tybetańskim boską emanacją bodhisattwy Awalokiteśwary jest [[Tārā (buddyzm)|Tara]], która jest bóstwem żeńskim. Legenda chińska związana była z Miao Shan – mniszką-księżniczką.
'''BODHISATTWA AWALOKITEŚWARA'''
↓
'''TARA''' '''MIAO SHAN'''
|