Książęta I Rzeczypospolitej: Różnice pomiędzy wersjami

[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Szoltys-bot (dyskusja | edycje)
m lit.
Linia 9:
Potęga rodów książęcych Rzeczypospolitej opierała się na olbrzymich posiadłościach ziemskich położonych przede wszystkim na ziemiach litewsko-ruskich. Należały do nich dawne udzielne dzielnice książęce oraz późniejsze nabytki terytorialne. Niektóre z tych posiadłości objęte zostały statutem [[Ordynacja rodowa|ordynacji]], co czyniło z nich trwałe domeny i źródło szczególnej pozycji niektórych domów książęcych.
 
{{fakt|Dwie ordynacje utworzyły rody, które uzyskały (Gonzaga-[[Myszkowscy]]y) lub mogły uzyskać (Zamoyscy) zagraniczny tytuł arystokratyczny. Uzyskany tą droga tytuł ordynata, stawał się dla głowy rodu wyróżnieniem zbliżonym pod względem prestiżu do tytułu książęcego}}.
 
W przypadku kilku rodów ([[Koniecpolscy]], [[Dönhoff|Denhoffowie]], [[Ossolińscy]], [[Ogińscy]]) uzyskane tytuły zagraniczne nie zyskały nigdy sankcji prawnej w ramach I Rzeczypospolitej. Bliska uzyskania takiej pozycji była także jedna z gałęzi rodu [[Potoccy|Potockich]], uzyskując po I rozbiorze nadanie tytułu książęcego w Galicji pod warunkiem założenia ordynacji. Warunek ten nie został spełniony i tytuł się uzyskał sankcji prawnej.