Stacja Polarna im. Stanisława Baranowskiego na Spitsbergenie: Różnice pomiędzy wersjami

|opis zdjęcia =Baranówka - stan budynku w czerwcu 2017 r.

|opis miejsca=|commons =

Stacja Polarna im. Stanisława Baranowskiego Uniwersytetu Wrocławskiego nazywana jest potocznie Baranówką, od nazwiska wrocławskiego polarnika i inicjatora budowy obiektu [[Stanisław Baranowski|dr Stanisława Baranowskiego]] (ur. [[25 marca]] [[1935]] w [[Gdynia|Gdyni]], zm. [[27 sierpnia]] [[1978]] w [[Bytom|Bytomiu]]iu). Z uwagi na pomyłki podczas wywoływania pracowników stacji przez radio - w obrębie oddalonej o 15 km [[Polska Stacja Polarna Hornsund|Polskiej Stacji Polarnej Hornsund]] funkcjonuje budynek określany jako "Banachówka" - powszechnie używa się także nazwy Werenhus. Wyraz ten jest spolszczeniem norweskiego słowa Væren - gwiazdozbiór Barana (''norw.'' hus - dom).

Stacja badawcza znajduje się na [[Ziemia Wedela Jarlsberga|Ziemi Wedela Jarlsberga]], na zachodnim wybrzeżu [[Spitsbergen|Spitsbergenu]]u, największej wyspy archipelagu [[Svalbard|Svalbardu]]u. Budynek stacji został ulokowany na litym podłożu wychodni skalnej, tuż pod wałem moreny bocznej lodowca Werenskiolda. Miejsce to jest oddalone 550 m od brzegu morskiego i wyniesione ok. 15 m n.p.m. Obok budynku przepływa potok Brattegg, który na wysokości stacji, w niewielkim przełomie rzecznym, tworzy ok. 2,5-metrowej wysokości wodospad. Stacja mieści się na bezludnym terenie powołanego w 1973 r. norweskiego parku narodowego ''Sør-Spitsbergen nasjonalpark''. Najbliższym, stale zamieszkanym miejscem jest oddalona 15 km w kierunku południowym [[Polska Stacja Polarna Hornsund|Polska Stacja Polarna im. Stanisława Siedleckiego]] nad fiordem Hornsund.