Język cerkiewnosłowiański: Różnice pomiędzy wersjami

Ważną rolę w rozwoju piśmiennictwa cerkiewnego na Rusi odegrała od końca wieku XIV aż do końca wieku XVI tzw. druga fala wpływów południowosłowiańskich związana z działalnością bułgarskich i serbskich pisarzy, uchodźców z [[Półwysep Bałkański|Półwyspu Bałkańskiego]], a także pojawienie się pierwszych opisów języka cerkiewnosłowiańskiego, ujmujących w reguły gramatyczne cerkiewszczyznę redakcji ruskiej.

 

 

Głównym czynnikiem normalizującym język cerkiewnosłowiański, i to nie tylko na Rusi, była ''Gramatyka'' [[Melecjusz Smotrycki|Melecjusza Smotryckiego]] (ok. 1578–1633), wydana po raz pierwszy pod [[Wilno|Wilnem]] w 1618. Pierwsze próby ograniczenia panowania języka cerkiewnosłowiańskiego w piśmiennictwie rosyjskim przyniósł dopiero w. XVIII.