W latach 1966-19721966–1972 odbył studia w [[Wojskowa Akademia Medyczna|Wojskowej Akademii Medycznej]] w [[Łódź|Łodzi]]. W 1975 uzyskał I stopień specjalizacji z chirurgii ogólnej, w 1978 I stopień specjalizacji z chirurgii dziecięcej. W 1979 na podstawie rozprawy pt. ''Porównanie przydatności szwów z polikwasu glikolowego i z jedwabiu w chirurgii tętnic'' otrzymał stopień naukowy doktora nauk medycznych w zakresie chirurgii naczyniowej. W 1983 uzyskał II stopień specjalizacji z chirurgii dziecięcej. Na podstawie dorobku naukowego oraz pracy pt. ''Odległe wyniki leczenia moczowodów olbrzymich sposobem Kalicińskiego u dzieci'' w 1994 nadano mu Centralnym Szpitalu Klinicznym Wojskowej Akademii Medycznej stopień naukowy doktora habilitowanego nauk medycznych (dyscyplina: medycyna, specjalność: medycyna){{r|WP}}{{r|NP}}.
W 1996 objął stanowisko profesora nadzwyczajnego w Wojskowym Instytucie Medycznym w Warszawie{{r|WP}}{{r|NP}}.
W latach 1996-20031996–2003 był kierownikiem Kliniki Chirurgii Dziecięcej w Centralnym Szpitalu Klinicznym Wojskowej Akademii Medycznej w Warszawie{{r|WP}}.
Odbył liczne staże naukowe, m.in. w 1987 w Kyoto Prefectural University of Medicine, Tohoku University -– Sendai, Kobe Children`s Hospital, Kyushu University -– Fukuoka, Tokyo Children`s Hospital, Yokohama Children`'s Hospital, Kyoto Prefectural University of Medicine), w 1992 i w 1995 w Children`'s Hospital of Columbia University -– New York, Schneider`s Children`'s Hospital -– New York, Iowa University -– Iowa City, w 1996 w Kobe Children`'s Hospital{{r|WP}}.
W 1977 został członkiem Polskiego Towarzystwa Chirurgów Dziecięcych, w latach 1980-1996 pełnił funkcję sekretarz zarządu głównego tego towarzystwa{{r|WP}}{{r|NP}}. Członek innych korporacji naukowych: Japońskiego Towarzystwa Chirurgów Dziecięcych, Polskiego Towarzystwa Urologicznego, Europejskiego Towarzystwa Chirurgów Dziecięcych i Europejskiego Towarzystwa Urologów Dziecięcych{{r|WP}}.
